Ostatnio, gdy stałem w korku dłużej niż zazwyczaj, przyszedł mi do głowy pomysł na dzisiejszy wpis. Zacząłem się zastanawiać, dlaczego w niektórych krajach jest ruch prawostronny, a w innych lewostronny? Która opcja jest lepsza, bezpieczniejsza? Indonezja, Tajlandia, Japonia, Rpa, Hongkong, Indie, Nowa Zelandia, Australia, Malta, Cypr, Irlandia, Wielka Brytania i kilkadziesiąt innych państw lub obszarów, gdzie ruch na drodze jest lewostronny. Wielu z nas ciągle filozofuje dlaczego kierowcy na wyspach jeżdżą po tej drugiej, dziwnej stronie drogi. Tymczasem po przeczytaniu wielu artykułów na ten temat i poznaniem bliżej cioci Wikipedii rozwikłałem tajemniczą zagadkę. Okazuje się, że nie tak dawno temu ruch lewostronny był dominujący na naszej kuli ziemskiej. Co ciekawe nawet w Polsce. Zdziwiłem się również, gdy przeczytałem, że 35% ludzików na tym świecie żyje ze świadomością, że wsiadając rano do swego autka muszą się trzymać lewej krawędzi jezdni. Troszkę historii, ale już bez dawno, dawno temu, tylko jakieś 300 lat temu w Europie zaczęło się wiele zmieniać na drogach i ruch lewostronny przeszedł na prawą stronę. Dlaczego? Legendy tak głoszą, więc podejrzewam, że trochę w tym prawdy musi być. Mianowicie większość rycerzy jak i wszystkich ludzi była i jest prawo ręczna. Nosili też swoje szable przyczepione do zbroi z lewej strony by im łatwiej było w razie draki wyciągnąć szablę prawą ręką, gdy ktoś nadciągał z prawej strony. Krótko stwierdzając, wszyscy chodzili lewą stroną by móc szybko odeprzeć atak, ale też bali się, cały czas czuli lęk przed osobą nadciągającą z naprzeciwka. Zaczęło się to ponoć zmieniać we Francji, gdzie za czasów Napoleona wszystko powoli przechodziło na prawą stronę. Była to oznaka poniekąd kultury i pokazania, że nie ma się złych zamiarów ,,zobacz, idę prawą stroną, mam trudniej wyciągnąć szablę, nie bój się mnie”. W naszym kraju również był kiedyś ruch lewostronny i po lewej stronie drogi musiały toczyć się pojazdy aż do końca zaborów. Krakowskie tramwaje śmigały po lewej aż do 1925 roku, więc nie jest to jakieś zbytnio stare info. Który ruch jest bezpieczniejszy? Lewo czy prawostronny? Odpowiedź na to pytanie jest również wyjaśnieniem dlaczego w Wielkiej Brytanii nadal jest ruch lewostronny. Mianowicie inżynier drogowy Leeming wywnioskował z badań, które przeprowadził, że w krajach, gdzie trzeba poruszać się po lewej stronie jezdni wypadków drogowych jest mniej. Dlaczego? Może dlatego, że przeważnie u człowieka dominuje oko prawe, więc w ruchu lewostronnym lepiej obserwuje drogę. Ludzie są praworęczni, więc jeżeli kierownica jest po prawej, a my mamy auto w manualu, to ręka mniej sprawna, czyli lewa, odpowiada za łatwą zmianę biegów, a prawa sprawniejsza, jest cały czas na kierownicy gotowa zadziałać w razie niebezpieczeństwa. Wszystko jest oczywiście jedną wielką teorią, w której być może coś jest prawdy. Wszystko fajnie, ale może to jakość dróg ma jakieś znaczenie? Może to wszystko przez kulturę danego narodu? Nam Polakom się wiecznie spieszy podczas, gdy na wyspach zatrzymują się na herbatkę jak tylko zobaczą parking - no bo czy to ważne, że za godzinę czy za godzinę i pięć minut – ważne by dojechać. To coś wyżej to takie tam skrzyżowanie w Hanoi - lepiej się nie zastanawiać, kto ma pierwszeństwo. Ruch prawostronny jak widać też jest w miarę bezpieczny ;) Skrzyżowanie w Indiach - jest bezpiecznie bo ruch lewostronny ;) Pod tym linkiem mapka, gdzie czerwonym kolorem obszarem zostały zaznaczone miejsca, gdzie ruch jest prawostronny i niebieskim, gdzie trzeba śmigać autem po lewej stronie jezdni. Strefa Kulturalnej Jazdy

Poruszanie się po drogach lewą stroną ma bardzo głębokie korzenie w historii świata. Co ciekawe, jest to ruch, który obowiązywał zdecydowanie wcześniej niż prawostronny i był bardziej popularny. Kraje z ruchem lewostronnym były niemal w każdej części świata a szczególnie w Europie. Z czasem jednak sytuacja mocno się zmieniła i obecnie w większości obowiązuje zasada ruchu drogowego prawostronnego. Jak do tego doszło? Gdzie nadal jest ruch lewostronny na świecie? Odpowiadamy!Ruch lewostronny na świecie – historiaPoniżej kilka faktów z dziejów rozwoju ruchu konna, szabla i ruch lewostronnySkąd wziął ruch lewostronny? Trzeba wziąć pod uwagę fakt, że setki lat temu podstawowym środkiem lokomocji były konie i zaprzęgi. Do podstawowego wyposażenia jeźdźca należała szabla lub miecz, który trzymany był u boku. Często używało się go w czasie jazdy konnej, a manewrowało nim prawą ręką. Dlatego potyczka z wrogiem stojącym po lewej stronie była niezwykle tym na ruch lewostronny wpływało umiejscowienie szpady u boku. Wybierano lewą stronę jezdni do poruszania się, by przypadkiem nikogo nie ugodzić podczas mijania się. Broń umiejscowiona była przecież na lewym boku. Łatwiej było też dosiadać konia od strony pobocza niż od ulicy, na której panował spory ruch. Większość jeźdźców była praworęczna i wchodziła na swoje konie od ruch lewostronny obowiązywał także poza drogami publicznymi? Ówczesne przepisy o ruchu lewostronnym obowiązywały na drogach publicznych. Poza miastami jezdnie były na tyle wąskie i pojazdów było mniej, więc jeździło się całą szerokością drogi. Konkretna strona jezdni nie była wymagana więc w momencie spotkania dwóch pojazdów, jeden z nich po prostu zjeżdżał do zatoczki. W niektórych miejscach nadal obowiązuje taka niepisana zasada ze względu na wyjątkowo wąskie jezdnie, które niejednokrotnie są w stanie zmieścić jeden mały wojenne a ruch drogowy lewostronnyW bardziej nowożytnych czasach dochodziło do powolnych zmian w ruchu. Popularny lewostronny ruch przestał być praktyczny ze względu na spore gabaryty powozów, które przewoziły płody ziemi. Takie zaprzęgi musiały być ciągnięte przez 4 konie, a woźnica, poganiając je batem, mógł zranić jadących z naprzeciwka ludzi. Posługiwał się przecież prawą lewostronny w AngliiW 1756 roku Anglicy postanowili oficjalnie zastrzec prawo ruchu lewostronnego na moście London Bridge. Od tego czasu przyjmuje się tam powszechne stosowanie w miastach tego sposobu przemieszczania się. I podobnie stało się ze wszystkimi koloniami brytyjskimi. Do tej pory w wielu krajach będących niegdyś pod jurysdykcją brytyjską jeździ się po lewej. Należą do nich:Irlandia;Cypr;Malta;południowa część Afryki;Australia; złość Brytyjczykom chciał zrobić Napoleon. Jako że sam był leworęczny i preferował jazdę po prawej stronie, ruch lewostronny powoli odchodził w zapomnienie. Chodzą pogłoski o tym, że chciał w ten sposób zmylić swoich wrogów przyzwyczajonych do przemieszczania się lewą stroną i odróżnić się od Brytyjczyków, którzy już wtedy preferowali jazdę po lewej. Z czasem w większości Europy podbitej przez Napoleona, a później Hitlera zaczęły panować reguły nakazujące jazdę prawą stroną obecnie jest ruch lewostronny? Chociaż ogromna większość krajów przestawiła się (siłą lub dobrowolnie) na prawą część jezdni, to ruch lewostronny wyróżnia kraje niemal na każdym kontynencie. Oczywiście najpopularniejszym miejscem w Europie, gdzie taki sposób przemieszczania się obowiązuje, jest Wielka Brytania. To ona kojarzy się niemal każdemu z takim sposobem jazdy. Poza nią jeszcze w kilku miejscach starego kontynentu można spotkać się z takim sposobem poruszania się. Kraje z ruchem lewostronnymDo krajów z lewostronnym ruchem należą:Irlandia;Malta;Cypr;Wyspa Man (znana z szalonych wyścigów motocyklowych).Podróżując na wschód, do najpopularniejszych państw z ruchem lewostronnym zalicza się:Japonię;Indie;Pakistan;Sri Lankę;Australię;Tajlandię;Malezję; o ruchu lewostronnym obowiązuje też w krajach afrykańskich. Chodzi o takie państwa jak:Botswana;Kenia;Malawi;Zambia; mowa o krajach obu Ameryk, jazda lewą stroną ulicy tyczy się takich krajów, jak:Barbados;Dominikana;Grenada;Jamajka,Trynidad i Tobago;Falklandy;Gujana; ruchu lewostronnego w świetle przepisówW Wielkiej Brytanii możesz śmiało zapomnieć o regule prawej ręki. Na skrzyżowaniach równorzędnych nikt nie ma pierwszeństwa. Gdy wjeżdżasz na rondo, pamiętaj, by poruszać się po nim zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Podczas jazdy trzymaj się lewej krawędzi jezdni, a wyprzedzanie zawsze wykonuj z prawej strony kierowcy. Samo przyzwyczajenie się do pojazdu z kierownicą po prawej stronie może też zająć chwilkę. W pojazdach z manualną skrzynią biegów jedynkę wrzucasz tak jak piątkę w autach z kierownicą po lewej. W pierwszej chwili może to być niewygodne, ale z pewnością się przyzwyczaisz. Światła mijania również są asymetryczne, jednak oświetlają bardziej lewą stronę widzisz, ruch lewostronny ma bardzo silne tradycje w historii świata. Chociaż został wyparty przez przeciwny sposób poruszania się, w wielu krajach nadal obowiązuje. Udając się w podróż, pamiętaj, by upewnić się, jaki sposób jazdy tam obowiązuje. Szybciej się dostosujesz i nie będziesz miał trudności w zastosowaniu przepisów.

Właśnie minął miesiąc od naszego wyjazdu z UK. Z tej okazji postanowiłam trochę powspominać i napisałam tekst o tym, czym Anglia mnie zaskoczyła. Przed Wami… 10 rzeczy, które mogą zaskoczyć w Anglii. 1. Lewostronny ruch. Zapewne nie jest to dla nikogo nowość, iż w UK ruch drogowy odbywa się po lewej stronie. Jednak jedna rzecz to wiedzieć, a całkiem inna to próbować przejść przez ulicę będąc pierwszy raz na Wyspie. Na szczęście w Londynie, gdzie zaczynałam moją przygodę jako emigrantka, na większości ruchliwych ulic są wymalowane napisy podpowiadające, w którą stronę trzeba spojrzeć, by sprawdzić, czy nie nadjeżdża samochód. Po kilku tygodniach przyzwyczaiłam się do lewostronnego ruchu. Nawet ogarnęłam jeżdżenie na rowerze, czego niestety nie mogę powiedzieć o samochodzie. Jednakże to w samochodzie przekonałam się jak silnie działają nasze nawyki. Będąc z powrotem w Polsce i prowadząc auto, zdarzyło mi się pojechać pod prąd, czyli według angielskich zasad. Na szczęście nikt nie ucierpiał, nawet moja duma, bo nikogo nie było w pobliżu. 2. Pieniądze. Monety w Anglii mają przedziwne kształty oraz rozmiary. I może nie byłoby to aż tak zaskakujące, gdyby nie fakt, iż rozmiar nie zawsze odpowiada wartości nominału. Moneta dwufuntowa jest największa, kolejną po niej wielkościowo jest moneta pięćdziesięciopensowa, a nie jeden funt, jak nakazywałaby logika. Najmniejsza jest pięciopensówka, mimo iż nominalnie od niej mniejsza jest jedno- i dwupensówka. Nigdy nie zapomnę, jak próbując w sklepie zapłacić za zakupy, spędzałam kilka dobrych minut przy kasie, próbując odliczyć należną wartość. Na szczęście teraz w każdym sklepie można używać kart contactless, co na pewno znacznie ułatwia życie nowym przybyszom. Ciekawostka. Po zebraniu prawie wszystkich monet (oprócz jednofuntówki) i ułożeniu ich w odpowiedniej kombinacji ich rewersy wspólnie utworzą herb Wielkiej Brytanii. Kilka słów o banknotach. Od dwóch lat Anglicy wymieniają stare papierowe banknoty, na nowe- stworzone ze specjalnego polimeru, które są o wiele bardziej wytrzymałe i nie można ich podrzeć. Przez to, jak argumentują zwolennicy nowych pieniędzy, są bardziej przyjazne środowisku. Niestety nie do końca jest to zgodne z prawdą, ponieważ podczas wytwarzania polimeru w niewielkich ilościach używany jest tłuszcz zwierzęcy. Ten fakt był przyczyną licznych protestów mieszkańców wysp. Bank Anglii wydał w tej sprawie kilka oświadczeń oraz przeprowadził ankiety i badania nad możliwością zmiany składu. Niestety użycie zamiennika nie było możliwe, to znaczy opłacalne. Za dwa lata zostanie wprowadzony banknot o wartości dwudziestu funtów, już dziś używane są polimerowe pięcio– i dziesięciofuntówki. I ostatnia ciekawostka, po angielsku funt wymawia się jako “Pound”. Jednakże Anglicy używają zamiennie słowa “Quid”. Nie do końca wiadomo dlaczego, według tradycji wzięło się to z łacińskiego powiedzenia Quid Pro Quo, co oznacza Coś za Coś. 3. Krany. W typowej angielskiej łazience lub kuchni do umywalki przytwierdzone mogą być dwa krany. Każdy z kranów ma swój kurek- z jednego leci woda ciepła, pardon właściwie jest ona gorąca, a z drugiego leci woda zimna. Zazwyczaj w umywalce znajdziemy korek umożliwiający zmieszanie i uzyskanie letniej wody. Rozwiązanie absurdalne, które wciąż używane jest w licznych budynkach. Dlaczego tak jest- do końca nie wie nikt. Prawdopodobnie chodzi o to, że w 18 wieku, kiedy powstawały wiktoriańskie domy była do nich doprowadzana tylko zimna woda, a później w osobnych rurach doprowadzono gorącą. Czy jest to prawdą-nie wiadomo. Pewne jest jedno – Anglicy jak na tradycjonalistów przystało, wciąż używają podwójnych kurków, mimo iż można by je spokojnie zastąpić tymi “nowoczesnymi”. 4. Bezpieczeństwo. Wszystko w Anglii ma swoje przepisy bezpieczeństwa. Wydawałoby się to rozsądnym i właściwym wyczajem. Jednak w niektórych wypadkach ocieramy się o skrajność. Na przykład w łazienkach nie znajdziemy żadnych elektrycznych gniazdek! Nie ma mowy o suszeniu włosów czy podłączeniu ładowarki do elektrycznej szczoteczki do zębów. Trzeba się posiłkować przedłużaczem, albo stworzyć sobie toaletkę w pokoju. 5. Anglicy nie odczuwają zimna. Jak w sobotę wieczorem odróżnić dziewczyny, które mieszkają na stałe w Anglii od tych, które są przyjezdne? Te pierwsze będą miały na sobie tylko kuse sukienki, nawet w temperaturze bliskiej zera. Żadnych kurtek, żakietów, czy innych okryć. Podobnie jest z facetami. Noszą oni same t-shirty lub nawet krótkie spodenki nie ważne, że zimno i wieje. Nawet małe dzieciaki często, kiedy my- Polacy mamy na sobie grube kurtki, one hasają po polu w cienkich bluzeczkach i spodenkach. Zawsze spoglądałam na nich wielkimi ze zdziwienia oczyma- jednak oni, najwidoczniej są po prostu przyzwyczajeni do chłodu. 6. Anglicy za sobą nie sprzątają. Chodzi w szczególności o przestrzenie publiczne i o te “biedniejsze“ miejsca. Anglicy już tak mają, że zazwyczaj pozostawiają swoje śmieci w autobusach, w metrze, nawet na ulicy. Jeśli akurat znajdziemy się w jakiejś restauracji typu fast food, małe szanse, że znajdziemy pusty i czysty stolik, chyba że akurat przeszła obsługa. W sklepowej przymierzalni, jeśli nikogo z pracowników nie było na wejściu gwarantowane, że zastaniemy niechciane ubrania w kabinie. Nawet na festiwalach muzycznych Anglicy pozostawiają za sobą namioty, ponieważ są zbyt skacowani i zmęczeni, żeby je składać. Faktem jest, że w Anglii zawsze jest ktoś, komu się płaci za sprzątanie i mieszkańcy po prostu są do tego przyzwyczajeni. W Londynie natomiast w wielu miejscach po prostu nie ma koszy na śmieci ze względów bezpieczeństwa. 7. Niepoprawna wymowa nazw miejsc. Niepoprawna oczywiście dla nas- zagranicznych i uczących się angielskiego gramatycznie. Otóż chodzi o niektóre nazwy miejsc lub miejscowości. Np. Leicester Square lub Yorkshire. Dla nas logicznym wydawałoby się wymówienie ich w następujący sposób: Lejczester Sqer lub Jorkszajer. Jednakże w rzeczywistości nazwy te wymawia się w następujący sposób: Lester Sqer i Jorkszer. Zapewne wzięło się to stąd, że mieszkańcy często wymawiając te nazwy, ułatwiali sobie skracając i spłycające ich wymowę. 8. Obsługa klienta jest zawsze po stronie… klienta. Nawet jeśli klient nie ma racji. Przez kilka lat pracowałam w sklepach z ubraniami. Codziennością była dla mnie praca na kasie. Przez te kilka lat nauczyłam się, że w Anglii prawo zawsze chroni klientów i dla wszystkich firm to zadowolenie klienta jest priorytetem. Istnieje zapis o 28-dniowym okresie, kiedy to klient musi mieć możliwość zwrotu nieużywanego towaru za okazaniem dowodu zapłaty. Czas ten wydłuża się w przypadku towaru uszkodzonego. W praktyce wygląda to tak, że ludzie przynoszą nawet używane ubrania, z metkami lub bez i domagają się zwrotów, które często z nieuwagi lub dla świętego spokoju są uznawane. Jeśli nie- wtedy zdarza się, że towar zostaje specjalnie uszkodzony i oddany jako wadliwy. W przypadku zwrotów nie ma praktyki odsyłania towaru do sprawdzenia, czy to jest na pewno wada fabryczna, wyjątkiem są jedynie drogie marki. Jednak w zwykłych sieciówkach, w razie wątpliwości sprzedawca wzywa menadżera, który jeśli nie ma większych przeciwwskazań, uzna zwrot, nawet jeśli klient nie posiada paragonu. 9. Dziękuję. Anglicy często zamiast powiedzieć “Thank you” używają zwrotu “Thanks”. Ten zwrot znają zapewne wszyscy, bo przeniknął do polskiego żargonu. Innym odpowiednikiem podziękowania jest słowo nam znane jako na zdrowie, czyli “Cheers”. Jednak istnieje jeszcze jedno krótkie słówko, które używane jest zamiast “Thank you”, a dla nas, Polaków brzmi bardzo znajomo. Jest to jedno z moich ulubionych angielskich słów – “Ta”. 10. Bary i kluby zamykane są wcześnie. Oczywiście nie jest to regułą. Wszystko zależy od przyznanej licencji, która dotyczy godzin sprzedaży alkoholu. Większość pubów sprzedaje alkohol do północy lub do pierwszej w nocy. Ostatnie minuty na złożenie zamówienia zwiastuje dźwięk dzwonka. Jeśli chodzi o kluby zazwyczaj są one zamykane o trzeciej w nocy i nie ma zmiłuj. Tutaj jednak nie ma ostrzeżenia. Punkt 3 światła są włączane, muzyka przestaje grać i ochrona wyprasza uczestników. Jeśli ma się ochotę na całonocne balety dobrze jest wcześniej zaplanować miejsca do których można się udać. W innym wypadku trzeba zdać się na pomoc miejscowych imprezowiczów, którzy podpowiedzą, gdzie można kontynuować zabawę.

Ci z nas, którzy zdecydują się przeprowadzić się do Wielkiej Brytanii napotkają ogromne trudności z przestawieniem się na ruch lewostronny. Nawet najmniejsza pomyłka i chwila rozkojarzenia kierowcy przyzwyczajonego do poruszania się po prawej stronie może skończyć się tragicznie. Wszyscy akceptujemy fakt istnienia ruchu lewostronnego w Wielkiej Brytanii (jak również w sporej ilości krajów azjatyckich), ale czy wiemy jakie są ku temu powody? Historia ruchu lewostronnego Młodych ludzi starających się zdobyć prawo jazdy na pewno zainteresuje fakt, że już w starożytności poruszano się po lewej stronie. Był to wybór naturalny, uwarunkowany lokalizacją… serca w naszym ciele. Pielgrzymi uważali bowiem, że skoro serce jest po lewej stronie ciała, to i po lewej stronie powinno się podróżować. Zasadę tę uprawomocnił papież Bonifacy VIII w 1300 roku. Taką samą decyzję podjęto w Japonii, gdzie samurajowie potrącali się swoimi mieczami przymocowanymi do lewego boku podczas poruszania się po prawej stronie. Szermierze również woleli poruszać się po lewej stronie – zapewniała ona większe pole do manewru podczas walki. Nic więc dziwnego, że idea ruchu lewostronnego po pewnym czasie dotarła nawet do Polski. Wybór ruchu lewostronnego przez Zjednoczone Królestwo Wielkiej Brytanii Na mocy Highway Act z 1773 roku przyjęto uchwałę, która formalizowała poruszanie się pojazdów i pieszych po lewej stronie ciągów komunikacyjnych Wielkiej Brytanii. Dokument ten zawierał również nakaz poruszania się koni po lewej stronie jezdni. Ruch lewostronny był znacznie wygodniejszy dla woźnicy, dając mu większą kontrolę nad sytuacją. Następstwa Rewolucji Francuskiej Za najgorliwszego propagatora idei ruchu prawostronnego uważa się samego Napoleona Bonaparte. Słynny francuski dowódca ustawiając swoje armie do przemarszu nakazywał gromadzenie się po prawej stronie. Służyło to głównie wprowadzeniu elementu zaskoczenia i zdezorientowaniu wojsk armii przeciwnej. W związku z podbojem Europy przez Napoleona, idea ruchu prawostronnego zdobywała coraz większą popularność. Przyjmowały ją również kolonie, chcące wydostać się spod protektoratu imperium brytyjskiego. Ruch prawostronny był zatem manifestacją ich niezależności. Kolejne kraje odchodziły od zasad ruchu lewostronnego w dziewiętnastym i dwudziestym wieku. Obecnie około 60 państw kontynuuje stosowanie tej zasady. W przypadku Wielkiej Brytanii ruch lewostronny jest więc tradycją i pamiątką napiętych stosunków z Napoleonem Bonaparte. Wiele przyszłych kierowców, których dopiero czeka nauka jazdy, nie zdaje sobie sprawy z zalet ruchu lewostronnego. Zaliczyć do nich można lepszą widoczność pojazdów oraz bezpieczeństwo. Wykazano bowiem, że odruchowo kierowcy skręcają kierownicę w lewo chcąc uniknąć stłuczki. W przypadku ruchu lewostronnego prowadzi to do opuszczenia jezdni, a nie na przeciwległy pas. Podsumowując, wybierając szkołę jazdy Kraków nie zaskoczy nas niczym – tutaj dalej niezmiennie poruszamy się po prawej stronie już od blisko dwustu lat. Warto jednak wiedzieć jaka historia kryje się za brytyjskim ruchem lewostronnym i jakie są jego zalety.

Przyjeżdżając pierwszy raz do Wielkiej Brytanii, wiele osób obawia się, różnic w poruszaniu się po jezdni. Szczególnie jeśli w grę wchodzi jazda samochodem, warto wiedzieć, na co powinniśmy zwracać szczególną uwagę. Ruch lewostronny, samochody z kierownicą po prawej stronie czy wydzielone pasy dla autobusów. To tylko część różnic, jakie możemy dostrzec na jezdni w Uk. Wszystkich ciekawych, jak prawidłowo poruszać się po drogach w Wielkiej Brytanii, zapraszam do dalszej części wpisu. JAK PORUSZAĆ SIĘ SAMOCHODEM PO DROGACH W WIELKIEJ BRYTANII? Ruch lewostronny Podstawową różnicą, której powinniśmy się spodziewać po przyjeździe do Wielkiej Brytanii, to lewostronny ruch. Mimo, że akurat jest to przez wiele osób znane, nadal zdarza się, że emigranci mylą się i próbują jeździć po przeciwnej stronie jezdni. A to w rezultacie, jest bardzo niebezpieczne i może być przyczyną poważnych wypadków drogowych. Kultura jazdy Nie da się ukryć, że jeśli chodzi o kulturę jazdy, to kierowcy na Wyspach Brytyjskich, utrzymują ją na wysokim standardzie. Wpychanie się samochodów, wymuszanie pierwszeństwa czy agresywne używanie klaksona, w Uk jest rzadkością. Tutaj kierowcy chętnie przepuszczają inne pojazdy czy pieszych, cierpliwie czekają jak ktoś parkuje i dla większości, nie stanowi to żadnego problemu. Przyznam, że w Polsce pod tym względem jest zdecydowanie inaczej i odczuwam to, za każdym razem jak jestem w naszym kraju. Wtedy mnie zastanawia, czemu polscy kierowcy nie posiadają zbyt wiele kultury jazdy... ZASADY RUCHU DROGOWEGO Dojeżdżając do ronda, pierwszeństwo mają pojazdy poruszający się po prawej stronie, chyba że znaki nakazują inaczej. Z kolei dojeżdżając do skrzyżowania, pierwszeństwo jest oznaczone znakami drogowymi i trzeba dokładnie je sprawdzać. Jadąc po drodze, należy trzymać się lewej strony. Wyprzedzać można z prawego pasa. Wąskie drogi Drogi peryferyjne w Wielkiej Brytanii, przeważnie są bardzo wąskie i często obsadzone żywopłotami. To w znacznym stopniu utrudnia widoczność dróg i w takich miejscach, ciężko się poruszać. Szczególnie jak jedzie samochód z naprzeciwka, a droga jest mniej więcej szerokości jednego z aut. W takiej sytuacji, nie ma mowy o wyminięciu się dwóch pojazdów. Dlatego jeden z pojazdów, powinien się wycofać, a do wymijania użyć najbliższej zatoczki lub poszerzenia. Na takich drogach, warto ograniczyć prędkość, by ewentualnie móc bez problemu zahamować. Sygnalizatory świetlne Tutaj mamy podobnie jak w Polsce. Czerwone światło oznacza, że trzeba się zatrzymać, pomarańczowe przygotować do jazdy lecz jeszcze nie ruszać. Dopiero, gdy zapali się zielone światło, można zacząć ruszać samochodem. Ważne! Gdy, na sygnalizatorze pojawi się zielone światło, można ruszać, ale warto zwracać uwagę, czy nie ma pieszych na jezdni! Niestety, ale piesi korzystając z uprzejmości kierowców, lubią wchodzić na drogę. Niezależnie czy mają czerwone światło czy nie. W Uk nie ma "ścigania" za przejście na czerwonym świetle, dlatego czasem można się zdziwić, jak często piesi wędrują po jezdni... Pomarańczowe migające światła oznaczają, że z przejścia będzie korzystał pieszy. Po opuszczeniu drogi przez pieszego, można przejechać przez jezdnię. W Wielkiej Brytanii, szczególnie wyróżniony jest, jeden rodzaj przejścia dla pieszych. Mowa tu, o znajdujących się na nim, migających pomarańczowych lampkach. Prawo w Uk nakazuje, że jak na przejściu w takim miejscu pojawi się pieszy, należy go przepuścić. Jeśli tego nie zrobimy, a będą zamontowane kamery bądź zobaczy to policja, możemy zarobić mandat. W Uk nie można używać klaksona od godziny do rano oraz na postojach. Można z niego korzystać, jedynie w sytuacjach stwarzających zagrożenie. Podobnie jak w Polsce, podczas jazdy, nie można korzystać z telefonu komórkowego. Pasy dla autobusów, rowerzystów i taksówek Na jezdni w Uk, trzeba być przygotowanym, na wyznaczone pasy dla autobusów, taksówek czy rowerzystów, z których nie wolno korzystać. Są one dostosowane, jedynie do użytkowania przez te określone pojazdy. Samochody dostawcze i ciężarówki Poruszając się po drogach w Wielkiej Brytanii, należy zwracać szczególną uwagę, na zagraniczne samochody dostawcze i ciężarówe, mające kierownicę po lewej stronie. Kierowcy takich pojazdów, nie są w stanie zobaczyć wszystkiego, przez martwe pole w lusterkach. Ze względu na bezpieczeństwo, warto być ostrożnym, gdy widzimy je na drogach. PARKOWANIE Jeśli chcesz zaparkować samochód w Wielkiej Brytanii, musisz to zrobić, w odpowiednio wyznaczonym miejscu. Nie można parkować na podwójnych żółtych liniach czy na prywatnych posesjach. Na ulicach w Uk, niektóre miejsca parkingowe, w określonych strefach są płatne. tzw Residents parking permits. Tylko osoby, które uiściły opłatę, mogą z nich korzystać. Samochody takie, mają zamieszczoną naklejkę na szybie, z informacją, że parking jest opłacony. Gdy widzisz białe przerywane linie na jezdni, z napisem DISABLED, również nie możesz tam parkować. Oznacza to, że takie miejsca parkingowe, przeznaczone są jedynie dla osób niepełnosprawynych. Dużo samochodów w Uk, jest zaparkowanych na ulicy, zaraz obok mieszkań. Dlatego jest ciasno i często bywa problem, ze znalezieniem wolnego miejsca parkingowego. OGRANICZENIA PRĘDKOŚCI W WIELKIEJ BRYTANII Na Wyspach Brytyjskich, znaki z oznaczonymi limitami prędkości, będą podane w milach. Ograniczenia dla samochodów osobowych i motocykli: Teren zabudowany (Built-up area) - 30 mil/h - 48 km/h. Autostrada - (Higway) 70 mil/h - 112 km/h. Pojedyńcze jezdnie (single cariageway) - 60 mil/h. Podwójne jezdnie (a dual cariageway) - 70 mil/h - 112 km/h. Jazda pod wpływem alkoholu Prowadzenie pojazdów w Uk pod wpływem alkoholu, jest surowo karane. W przypadku kontroli przez policjantów, może to się skończyć wysokim mandatem do zapłaty, utratą prawa jazdy lub nawet pozbawieniem wolności. Dopuszczalny limit w Wielkiej Brytanii to: 80 mg alkoholu na 100 ml krwi lub 35 mg alkoholu na 100 ml wydychanego powierza. Warto przestrzegać tych przepisów, nie tylko ze względu na surowe kary, ale szczególnie dla własnego W WIELKIEJ BRYTANII Służby porządkowe w Wielkiej Brytanii, znacznie odbiegają od polskich. Samochody policyjne można dość często dostrzec na drogach, jednak rzadko kiedy, policjanci zatrzymują kierowców w celach kontrolnych. W sumie odkąd jestem w Anglii (czyli kilka lat) ani razu nie zdarzyło mi się, aby zatrzymała mnie policja. Nie ważne czy przekroczyłam prędkość czy nie. A samochodem jeżdżę przynajmniej 5 razy w tygodniu. Tutaj policjanci są znacznie bardziej "wygodni." Jeszcze nigdy nie widziałam tu policjanta z tzw "suszarką" od pomiaru prędkości. Tutaj zwyczajnie od tego są fotoradary i kamery. Inaczej mówiąc, jeśli ktoś przekroczy prędkość czy użyje nieodpowiedniego pasa, a zarejestruje to kamera, otrzyma mandat, który będzie dostarczony pocztą. Warto wiedzieć! Kamery w Wielkiej Brytanii, są w stanie zarejestrować dane, tylko kierowcy, który posiada pojazd zarejestrowany w Uk! To znaczy, że np. jeśli przekroczysz prędkość i będziesz poruszał się samochodem, który ma polskie tablice rejestracyjne, możesz być spokojny, bo mandat do ciebie i tak nie przyjdzie! Brytyjczycy kiepsko ogarniają wykroczenia emigrantów i pod tym względem, są daleko za innymi krajami Europejskimi. POLSKI SAMOCHÓD W WIELKIEJ BRYTANII Wiele osób decyduje się na wyjazd do UK polskim samochodem. Obecnie sytuacja się polepszyła, bo można już zarejestrować angielski samochód w naszym kraju. Mimo wszystko, na brytyjskich drogach, nadal można zauważyć pojazdy polskie. A to wszystko dlatego, że ubezpieczenie za angielskie samochody, jest bardzo wysokie! Może ono wynieść nawet 100 funtów miesięcznie. A to jeszcze nie koniec płatnośći... Oprócz wykupionego ubezpieczenia, należy też uiścić opłatę za tzw. Road Tax - podatek za użytkowanie dróg. Niestety, ale łącznie trochę tych wydatków za jazdę samochodem się uzbiera... JAK LEGALNIE JEŹDZIĆ POLSKIM SAMOCHODEM W UK? Każdy kierowca, który ma w planach, poruszać się po Anglii polskim samochodem, może tu przebywać 6 miesięcy w ciągu 12 miesięcy w roku. Po tym czasie, należy samochód przewieźć, poza obszar Uk. Jednak dotyczy to tylko osób, które w Anglii nie pracują i nie mają zamiaru być rezydentami tego kraju. Mimo to, większość emigrantów, przebywa w Uk w celach zarobkowych. W takiej sytuacji, używanie polskiego samochodu na terenie Wielkiej Brytanii, jest nielegalne. Co grozi, jeśli policja dowie się, że polski samochód porusza się nielegalnie w UK? Policja często ignoruje zagraniczne rejestracje na samochodach. Jednak jeśli jakimś pechem, zatrzyma takiego kierowcę, to może słono za to zapłacić. Oprócz wysokiej kary pieniężnej, policja ma prawo nawet skonfiskować samochód i go zniszczyć! Niestety takie jest tu prawo. Dlatego decydując się na przyjazd do Anglii polskim samochodem, należy mieć to na uwadze. Oczywiście, podczas ewentualnej kontroli, właściciel pojazdu będzie najpierw poproszony o dokumenty oraz o uargumentowanie czasu, w jakim porusza się po Wyspach Brytyjskich. Np. pokazując bilet z Promu czy Eurotunelu. Jeśli okres pobytu będzie powyżej 6 miesięcy, policja będzie miała prawo zabrać taki pojazd. Mimo wszystko, takich sytuacji dotychczas było niewiele. Dodatkowo, tak jak wcześniej wspomniałam, policja rzadko kiedy zatrzymuje kierowców. W sumie bardziej interesują się pojazdami z angielskimi rejestracjami niż zagranicznymi. Podsumowując Jeśli zdecydujesz się na jazdę samochodem po Wielkiej Brytanii, musisz być przygotowany, że prawo jest tu trochę inne niż w Polsce. Drogi znacznie odbiegają od polskich, a znajdujące się na nich sygnalizatory bądź znaki, też bywają inne. Mam nadzieję, że te inforamcje pomogły Ci zrozumieć system panujący na jezdni i teraz łatwiej będzie Ci się poruszać po Wyspach Brytyjskich:)ZOBACZ TAKŻE: Mój kanał na youtube 👇 JAKIE SĄ RÓŻNICE, MIĘDZY POLSKĄ A ANGLIĄ? JAKIE CENY PRZEWAŻAJĄ W ANGLII? CO JEST NAJDROŻSZE NA WYSPACH BRYTYJSKICH?

Tym nakarmią nas na przywitanie Jak przeżyć w Anglii – poradnik. Anglia jest krajem wysoce egzotycznym dla Polaka, mniej więcej tak samo jak Nigeria czy Japonia. Wrażenie egzotyczności potęguje fakt, że niektóre rzeczy są odwrotne. Np. wiewiórki są popielate a ludzie rudzi. Początki życia tam są najczęściej trudne i mogą trwać dłużej niż w przypadku innych krajów. Łatwo jednak je skrócić, pamiętając o kilku rzeczach. Klimat i pogoda[edytuj • edytuj kod] Wyjeżdżając należy zapomnieć o obiegowych opiniach, jakoby w Anglii padało. To się nigdy nie zdarza, to przeklęte kontynentalne zjawisko w ogóle nie istnieje. Jest przecież za mało oryginalne, ten kraj stać na o wiele więcej. I tak: mży; leje; siąpi; zacina. W ostateczności z nieba mogą lecieć koty i psy – Anglicy mówią It's raining cats and dogs; ale przecież nie deszcz. To zbyt prozaiczne. Powiedzenie „parasol noś i przy pogodzie” jest o tyle nieaktualne, że pogody w zasadzie nie ma. Z innych przereklamowanych zjawisk można wspomnieć londyńską mgłę, która niczym nie różni się od warszawskiej czy berlińskiej. Język[edytuj • edytuj kod] Najważniejsze to dawać sobie radę Nauczany w naszych szkołach przedmiot o nazwie „język angielski” przyda się tylko częściowo. Wtedy, gdy będziemy chcieli coś powiedzieć, jakimś magicznym sposobem tubylcy domyślą się, o co nam chodzi i nawet zrobią to, o co poprosimy. W drugą stronę to już nie zawsze wychodzi. – What's your sex? – pyta Anglik. – No, thank you – brzmi najczęstsza odpowiedź. Szanse na zrozumienie Anglika są małe, gdzyż ten, nie domyślając się, że ma przed sobą produkt polskiej szkoły, mówi z normalną szybkością przy tym często połykając głoskę „-t” (zjawisko to nosi zrozumiałą dla wszystkich nazwę zwarcia krtaniowego). Wtedy nawet pytanie Wha's tha'? brzmi jak zaklęcie. Ruch lewostronny[edytuj • edytuj kod] Tak, oni naprawdę jeżdżą po lewej stronie drogi! Wygląda tak samo jak ruch prawostronny tylko jeździ się po lewej. Od czasu do czasu przypominają o tym stosowne tabliczki lub napisy na jezdni. Jeśli po prawej stronie widzimy tylko rów i drzewa, to niekoniecznie od razu znaczy, że coś nie tak, bo drogi w Anglii potrafią być bardzo wąskie. Zjawisko to występuje nie tylko na wiejskich drogach i jest do opanowania przy odpowiedniej porcji faków. Parkując przy drodze należy pamiętać o zapewnieniu miejsca komunikacji publicznej. W tym celu należy złożyć lusterko. Niektóre lusterka samochodowe potrafią składać się same – ale tylko raz. Jedzenie i zakupy[edytuj • edytuj kod] Wchodząc po raz pierwszy do dowolnego supermarketu lądujemy od razu w oku cyklonu. Angielska „sausage”, choć we wszystkich słownikach tłumaczona właśnie jako kiełbasa, niewiele ma do czynienia z tą szlachetną potrawą, co rozumie każdy pies. Nie dla psa sausage. Krąży też nie do końca nieprawdziwa opinia, że Bitwa o Anglię była zemstą Niemiec za to, co Anglicy zrobili z ich narodową potrawą. Uważać należy kupując takie wynalazki jak „mincemeat”, które nie ma nic wspólnego z mielonym mięsem oraz „black pudding”, który nie jest budyniem czekoladowym, a kaszanką. Przez pierwszy miesiąc warto mieć przy sobie duży, dwutomowy słownik, aby uniknąć nieporozumień. Ale i tak nasze pierwsze zakupy będą w 50 procentach niejadalne. Uwaga, ostrzeżenie no preservatives nie ma nic wspólnego z prezerwatywami. W pubach zostaniemy uraczeni najpewniej angielskim śniadaniem, które po rocznym treningu jest jadalne, a po dwuletnim – smaczne. Angielski lunch, o nazwie „fish and chips” (pełna nazwa: „unfresh fish and chips”), wymaga jeszcze dłuższych przygotowań. Tubylcy[edytuj • edytuj kod] Najtrudniejszy fragment adaptacji na egzotycznej wyspie. Pierwsze tygodnie miną nam na odróżnianiu kobiet od tuczników. Przeciętna Angielka waży ok. 120 kilogramów (20 kamieni) i najczęściej się do nas uśmiecha, czego tuczniki raczej nie robią. O dziwo, mężczyźni wyglądają jak mężczyźni i są nawet eleganccy, co wpłynęło na to, że w Anglii raczej nie ma konfliktu płci. Dżentelmeńscy panowie po prostu ustępują, a żon szukają gdzie indziej, choćby we Francji czy wśród polskich emigrantek. Należy się przyzwyczaić do tego, że Anglicy są najczęściej prawdomówni i nie składają obietnic bez pokrycia, choć ich realizacja może zająć wiele czasu. Trzeba przy tym uważać co mówią, bo ich odpowiedzi są dość nieoczekiwane. Tak – znaczy w większości wypadków „tak”. Nie – w zasadzie nie występuje w słowniku Anglika. Obawiam się – oznacza, że Anglik nie tyle się obawia, co grzecznie odmawia. Nie uważam tak – to kolejna forma odmowy. Polemizować można, lecz najczęściej nieskutecznie. Anglia to kraj grzeczny i nie jest tu znane załatwianie spraw metodą wykłócania się i awantur. Tym bardziej więc jest to metoda godna polecenia, zwłaszcza, że zaatakowany w ten sposób Anglik głupieje, boi się nas i chce się nas jak najszybciej pozbyć. Działa stuprocentowo. Należy jednak wykłócać się z umiarem i omijać popularne argumenty, takie jak „shit” czy „fuck”, bo są tak mało zrozumiałe, że Anglik od razu woła policję, aby mu pomogła. Policja[edytuj • edytuj kod] Jeśli nie spotkałeś się jeszcze z krajami zachodnimi, angielska policja będzie dla Ciebie ogromnym zaskoczeniem. Na co dzień bobbies zachowują się bardziej jak dobrzy wujkowie, niż jak gliniarze z FBI. Można podejść do policjanta na ulicy i zapytać o drogę – nie spałuje, bo nie ma pałki. Nie zastrzeli, bo brytyjska policja nie ma przy sobie broni. Nie odmówi nawet pamiątkowej fotografii – i to niekoniecznie takiej, co od razu idzie do kartoteki. Może zaczepić na ulicy i zaprosić na pogadankę o bezpieczeństwie. Może robić różne rzeczy, ale na pewno nie użyje siły, kiedy nie musi, bo może następnego dnia stracić pracę. Nie, to nie kosmos, to Anglia. Zwierzęta[edytuj • edytuj kod] Aby funkcjonować w Anglii, konieczne jest nauczenie się, jak postępować ze zwierzętami. I tak, slalom między królikami wykonujemy najpierw na wrotkach, później na rowerze, motocyklu, kończąc na czterdziestoczterotonowej ciężarówce. Wyniki na 100 m: 0 przejechanych królików – na wszelki wypadek upewnij się czy rzeczywiście jesteś w Anglii. 1-3 przejechanych królików – jesteś mistrzem, Jeremy Clarkson trafił 4. 4-5 królików – możesz śmiało jeździć po drogach. 6 i więcej królików – musisz jeszcze potrenować. Po tym etapie przystępujemy do omijania borsuków. Jeden zabity borsuk na 100 km jazdy to wynik przyzwoity. Podobny wynik dotyczy owiec. Nawiązywanie kontaktu[edytuj • edytuj kod] Nawiązując pierwszy kontakt z mężczyzną-Anglikiem, należy koniecznie dowiedzieć się, jakiej drużynie kibicuje, co zapobiegnie konfliktom w przyszłości. Nie wolno przy tym zgadywać i przyjmować za pewnik, że mieszkaniec Londynu będzie kibicował Arsenalowi, Chelsea albo Tottenhamowi. Nie powinno więc dziwić, jeśli ukochanym klubem okaże się na przykład czwartoligowy klub z Luton. Wypada również zapytać o partię polityczną, tyle, że nie bezpośrednio. Najlepszą metodą jest użycie w neutralnym kontekście nazwiska Margaret Thatcher. Naturalną reakcją Anglika na to nazwisko będzie stwierdzenie, że to stara (i wtedy najpewniej mamy do czynienia z labourzystą) albo wybitna przywódczyni (i już wiemy, że trafiliśmy na konserwatystę). I jeszcze trzeci szczegół do rozszyfrowania – czego słucha nasz rozmówca. Z reguły wybór jest między The Beatles, The Rolling Stones i Pink Floyd, ew. co oryginalniejsi stwierdzą że The Who (a jak są na skuterach, to mamy pełen folklor – spotkaliśmy modsa!). Fakty i mity o znajomości z Anglikami[edytuj • edytuj kod] Polskie szkoły uczą, że odzywka how do you do jest niestosowana, a jeśli już, to przy pierwszym spotkaniu. Nic z tych rzeczy. O wiele częściej. Mówi się, że Anglik rzadko zaprasza do domu. Prawda. Najczęściej dlatego, że panuje tam bałagan albo nie ma gdzie porozmawiać, bo dom jest zbyt ciasny. Do tego celu Anglikowi służy pub. Pełna nazwa to „public house”, czyli dom publiczny. Praca[edytuj • edytuj kod] Wbrew pozorom to nie obóz koncentracyjny, a całkiem przyjemne miejsce pracy Z pracą jest tak, jak z władzą za komuny: żeby ją zdobyć, trzeba powalczyć, ale raz zdobytej pracy nie traci się nigdy. O ile firma się nie rozpadnie, możemy spokojnie pracować do końca życia, partacząc, obijając się ile wlezie. Oczywiście, pracodawca da nam jakieś upomnienie, ale... Jeśli drugie upomnienie jest za co innego, pierwsze się nie liczy. Pierwsze upomnienie ważne jest trzy miesiące, po czym cała polka (w tym przypadku walc angielski) zaczyna się na nowo. Upomnienia można uniknąć, choćby wskazując, że pracodawca zaniedbał przepisy BHP, co jest bardzo łatwo udowodnić, choćby stosując metodę łatwo zauważyć. Ostateczne upomnienie nazywa się final warning i nie musi być ostatecznym. Niektórzy Anglicy pracują mimo dziesięciu ostrzeżeń (jak najbardziej ostatecznych) i nie kwalifikują się do księgi Guinnessa. Londyn[edytuj • edytuj kod] Londyn jest stolicą Wielkiej Brytanii. Jest tu sporo Murzynów, Arabów, Rumunów, Hindusów i innych Azjatów. Istnieją również malutkie enklawy tubylców. Współżycie układa się wzorowo dzięki podziałowi obowiązków: Murzyni pracują w metrze i jako technicy, Hindusi zajmują się nieruchomościami i handlem (najdroższy sklep Harrods należy do Araba), Polacy pracują na budowach, zmywakach lub sprzątają po reszcie. Drobne ułatwienia[edytuj • edytuj kod] Ponieważ Anglicy to bardzo praktyczny naród, przygotowano wiele ułatwień. Czasami na przejściach dla pieszych umieszcza się napisy mowiące, w którą stronę należy patrzeć. Nieprzestrzeganie tych zaleceń grozi mandatem. W metrze znajdują się przypomnienia „mind the gap”, aby uważać na gapy i gapowiczów. Zanim będzie można skorzystać z drzwi w windzie lub pojeździe komunikacji publicznej, trzeba wysłuchać stosownego komunikatu „mind the door opening”, „mind the door closing”. Nie trzeba odpowiadać "thank you". Kelnerzy, kelnerki oraz kierowcy autobusów bardzo często świetnie mówią po polsku. Waluta[edytuj • edytuj kod] Walutę w Anglii łatwo rozpoznać po wizerunku Królowej. Uwaga, nie każdy wizerunek Królowej może być wykorzystywany w charakterze pieniędzy. Angielskie monety jednofuntowe są bardzo ciężkie, aby wiatr nie porywał leżących pod nimi banknotów. Zobacz też[edytuj • edytuj kod] jak dostać się do Rosji bez wizy i otrzymać obywatelstwo jak podróżować autostopem po Norwegii jak żyć w Korei Północnej

Czy jesteście pewni powszechnego twierdzenia, że to Brytyjczycy odseparowali się od reszty Europy ustanawiając w swoim kraju ruch lewostronny? A co powiecie na to, że może to jednak reszta Europy odwróciła się od zasady ruchu lewostronnego? Twierdzenie takie, choć brzmi przekornie, jest jak najbardziej prawdziwe. To nie Brytyjczycy jeżdżą na przekór wszystkim - to Europa jeździ pod prąd! Świat zaczął od lewaNajstarsze dowody świadczące o przestrzeganiu ruchu drogowego lewostronnego w Wielkiej Brytanii zostały odkryte w okolicy natrafili na starożytny trakt, który był używany przez żołnierzy rzymskich w czasach ich panowania w przybywali na Wyspy z lekkimi, pustymi wozami, natomiast opuszali je z ciężkim, kamiennym załadunkiem. Wgłębienia pozostawione na szlaku po obciążonych pojazdach sugerują, że poruszali się oni po lewej stronie drogi. Starożytni rzymscy żołnierze, oraz późniejsi średniowieczni rycerze i kupcy, aby bezpiecznie przeprawiać się przez tereny podbite, trzymali się lewej strony ludzi jest praworęcznych, przez co słabszą lewą stronę ciała, oraz najistotniejsze do życia serce, rozsądniej jest zabezpieczyć od strony zewnętrznej przed ewentualnym atakiem. Jeźdźca powożąc zaprzęg, trzymał lejce w lewej dłoni, natomiast prawą zwinniejszą rękę zawsze trzymał przy broni w gotowości przed niespodziewanym spotkaniem z wrogiem. Zasadę tę stosowali także średniowieczni architekci. Większość zamkowych wież ma prawoskrętny spiralny układ schodów. W razie niechcianych "gości" schodzący z góry rycerz miał prawą przestrzeń wolną do manewrowania mieczem, natomiast napastnik, wchodząc po schodach musiał radzić sobie lewą - mniej sprawną ręką. Japonia - sprzeczki o pierwszeństwo Nie tylko Europejczycy dostrzegali korzyści płynące z poruszania się po lewej stronie. Wyjątkowo wąskie alejki w siedemnastowiecznej Japonii przysparzały mieszkańcom nie lada mieli zwyczaj nosić swoje katany i inne miecze, przepasane szeroko wzdłuż lewej strony ciała. Przechadzającym się wąskimi ścieżkami japońskim żołnierzom, ludzie zwykli schodzić z drogi, jednak problem pojawiał się, gdy z naprzeciwka zmierzał inny samuraj. Godność rycerza Kraju Kwitnącej Wiśni nie pozwalała ustępować nikomu innemu drogi przez co, nie mogąc swobodnie się minąć, uparcie napierali na siebie pewni swojej dumy. Nierzadko, aby ustalić prawo pierwszeństwa sięgali po miecz. Spór został zażegnany przez niepisemną ugodę, mówiącą, aby każdy przemieszczał się jak najbliżej lewej strony ścieżki. Od tej pory samurajskie miecze nie spacerowały już środkiem drogi, a wymijanie się przestało stanowić wpisała się na stałe w życie Japończyków, ruch lewostronny króluje po dziś dzień. Wielka Brytania - pierwszy w historii kodeks drogowyXVIII wiek przyniósł Wielkiej Brytanii wiele zmian, miasta rosły w siłę, kolonializm rozprzestrzeniał się na coraz to więcej nowych ziem, przez co ilość podróżujących ludzi rosła. Pierwsze oznaki niebezpiecznych zachowań drogowych zauważono na London Bridge, gdzie chaotyczny ruch powozów konnych i pałętających się pieszych powodował wiele wypadków. Trzeba było ustalić jakieś reguły, normy - zasady ruchu drogowego. Pierwszy zapisek zasad poruszania się po londyńskim moście datuje się na rok 1756 i mówi tylko tyle, aby stosować się do ruchu lewostronnego. Jednak to na rok 1773 przypada pierwszy w historii prawny dokument stanowiący zasady ruchu drogowego Highway Act. Regulamin obowiązywał nie tylko w samej Wielkiej Brytanii, ale i we wszystkich krajach kolonialnych za które Brytyjczycy byli odpowiedzialni m. in. Australia, Kanada, USA, Indie i wiele ziem kontynentu azjatyckiego i afrykańskiego. W niektórych tych państwach zasady ruchu lewostronnego obowiązują do dnia dzisiejszego. Religia też przestrzega zasad ruchu Pierwsze, choć niepaństwowe, spisane prawo o przestrzeganiu ruchu drogowego datuje się na 1300 rok. W jubileuszową rocznicę papieża Bonifacego VIII, Rzym spodziewał się tłumu pielgrzymów. Aby zapobiec zamieszek związanych z napieraniem na siebie wiernych, rozporządzono, aby wszyscy podążali na spotkanie z najświętszym lewą stroną drogi, a wracając również trzymali się zasady lewostronnego ruchu. Bonaparte - rewolucja nie tylko francuskaW 1789 roku wybuchła Francuska Rewolucja. Po obaleniu niesprawiedliwych rządów, przewodniczący nią Napoleon Bonaparte głosił równość i wolność dla wszystkich obywateli Francji. Bogata arystokracja znalazła się pod ostrzałem zbuntowanych chłopów i mieszczan, którzy z wielką satysfakcją poprowadziliby ją na plac gilotyn. Do tej pory możni mający przywilej podróżowania w swoich powozach, poruszali po lewej stronie jezdni. Chłopi natomiast, gdy widzieli nadciągający pojazd musieli zbaczać jak najbardziej na prawo, aby ustąpić "lepszym" pierwszeństwa. Teraz, aby uniknąć linczu, arystokraci zaczęli przebierać się w łachmany i starali wtopić w tłum biednych. Chłopi, oswojeni już z prawostronnym ruchem nie zmienili swych przyzwyczajeń - przeciwnie, to arystokracja dołączyła do nich. Napoleon Bonaparte, co ciekawe - leworęczny, zauważył intratny związek między ruchem prawostronnym, a podbojem Europy. Być może wziął przykład ze swego narodu, a być może z Danii, która również w tym czasie miała zwyczaj poruszać się pod prąd. Napoleon był przekonany, że wprowadzenie ruchu prawostronnego w szeregi wojsk francuskich, byłoby doskonałą taktyką dezorientującą przeciwnika. Dodatkowo można by śmiało podbić nie tylko kraje europejskie, ale i brytyjskie kolonie. W 1794 we Francji weszła ustawa nakazująca poruszanie się ruchem prawostronnym. Napoleon rozprzestrzenił zasadę prawostronnego ruchu drogowego na większą część Europy. Przyjęły ją zarówno państwa podbite jak i sojusznicy Francji Kraje Beneluksu, Szwajcaria, część Włoch i Hiszpanii. Dołączyły do nich także Prusy - Niemcy i Rosja, a wraz z nimi podzielona Polska (część Polski należąca do Austrii pozostała lewostronna i dopiero gdy uzyskała niepodległość w 1918 w całym kraju ustanowiono ruch prawostronny). Hitler - rozprzestrzenia ruch prawostronnyII Wojna Światowa ujednoliciła resztę Europy. Hitler najeżdżając na niepodległe po rozpadzie Austro-Węgier - wciąż lewostronne kraje - bał się chaosu jaki mógłby wyniknąć w przypadku ewentualnego powstania. Gdyby nowe kraje podbite zdecydowały się odeprzeć rządy Hitlera i do szturmowania wojsk kierowałby się lewą stroną drogi, zdezorientowana armia mogłaby ponieść klęskę. Naziści nie mogli na to pozwolić, doskonale wiedzieli jak Napoleon podbił Europę, natychmiastowo narzucili wszystkim nowym poddanym państwom zasadę ruchu prawostronnego. I tak: Austria, Węgry, Czechosłowacja i kraje Bałkańskie poddały się nowym regulacjom. Reszta świata schodzi na prawoNie tylko wielkie podboje i rewolucje były odpowiedzialne za zmianę dotychczasowych zasad ruchu drogowego. Stany Zjednoczone - w 1792 w Pensylwanii i kilka lat później w Nowym Jorku ustanowiono zmianę zasad na ruch prawostronny. Powodem tej decyzji był rozwój - jak na te czasy "infrastruktury drogowej", a dokładniej mówiąc poszerzenie dróg z powodu wprowadzenia długich konnych zaprzęgów. Nowoczesne wozy handlowe składały się z wysokiego, okrytego taboru i kilku par koni. Woźnica zasiadał ostatniego, znajdującego się z lewej strony konia i aby panować nad całym tym pociągiem, musiał ustawiać się z prawej stronu traktu. Wozów przybywało z czasem coraz to więcej, potrzebne więc były nowe regulacje. Kanada - mimo że była kolonią brytyjską to połowę jej obywateli stanowili Francuzi. Ustanowiono ruch prawostronny w roku 1947, również ze względu na ułatwienie komunikacji na szlaku handlowym z USA. Pakistan - w 1960 zastanawiano się nad odejściem od ruchu lewostronnego, jednak przeszkodą okazały się... wielbłądy. Arabowie, podążający nieraz kilka dni w karawanie, nocą zasypiali na ich grzbietach. Zwierzęta, znając drogę na pamięć podążały bez przeszkód do celu, nowa strona jazdy zmusiłaby ich do nauki nieznanej im dotąd trasy. W obawie przed odzwyczajeniem wielbłądów od dotychczasowych nawyków, Pakistan zrezygnował z tak śmiałego pomysłu. Szwecja - najpóźniej, bo w 1967 roku, ruch prawostronny przyjął ostatni z krajów Europy, mimo sprzeciwu 82% obywateli, którzy w referendum z 1955 roku byli zdecydowanie na Nie. Dziś ruch lewostronny obowiązuje w Europie w krajach takich jak: Wielka Brytania z Irlandią Północną, Malta i Cypr. Na świecie są to : Indie, Pakistan, Indonezja, Australia, Japonia, Kraje Afryki Południowej, oraz kilkadziesiąt innych - kraje o ruchu prawostronnymNiebieski- kraje o ruchu lewostronnymCzy ruch lewostronny jest bezpieczniejszy od prawostronnego i czy to istotne, którą stronę jazdy preferują dane kraje w dzisiejszych czasach? Teorii jest wiele, jedna z nich głosi o wynikach badań, które potwierdzają, że w krajach o ruchu lewostronnym jest mniej wypadków. Powodem miałaby być fizjonomia człowieka. W przypadku zagrożenia, większość ludzi odruchowo skręca w lewo. Tak też dzieje się w samochodach, gdy kierowca nagle znajdzie się w niebezpieczeństwie np. ma dojść do zderzenia czołowego i trzeba w ułamku sekundy wybrać w którą stronę skręcić. Na drogach o ruchu lewostronnym jest większa szansa na przeżycie kierowcy, który skręcając podświadomie w lewo, znajdzie się raczej w rowie, niż na przeciwnym pasie ruchu - w krajach o ruchu prawostronnym jest przeciwnie, częściej dochodzi do katastrofy poprzez zderzenie z innym pojazdem z przeciwnego pasa ruchu. W pojazdach w których kierowca znajduje się po prawej stronie, jego prawa ręka podtrzymuje kierownicę, natomiast lewa skrzynię biegów. Większość ludzi jest praworęcznych, przez co gdy dochodzi do zmiany biegów, ich sprawniejsza i silniejsza ręka kontroluje kierownicę o wiele pewniej niż lewa, co jest istotne w przypadku ewentualnego i nagłego manewru. Są to oczywiście tylko teorie, a samymi teoriami nie unikniemy wypadków i nie ważnie jaką stroną jezdni jeździ się w danym kraju, ważne, aby kierowcy zawsze zachowywali rozsądek i przestrzegali przepisów ruchu drogowego. W oparciu o:

Lewostronny ruch to jedna z wielu rzeczy, jakie wprawiają nas w zdziwienie po przyjeździe do Anglii. Taki sposób poruszania się po drodze jest jednak stosowany również w wielu innych krajach. Poruszanie się lewą stroną ulicy obowiązuje w dawnych koloniach brytyjskich (poza Gibraltarem), a także w Japonii, Tajlandii, Indonezji czy na Dominikanie. Przed wyjazdem na wakacje warto więc sprawdzić, po której stronie należy się poruszać w danym państwie. Przyczyny historyczne Przez wiele wieków to poruszanie się po lewej stronie drogi było uznawane za standard. Wytłumaczeniem był fakt, że większość ludzi jest praworęczna, a tym samym łatwiej można było się obronić przed niespodziewanym atakiem kogoś, kto zbliżał się z naprzeciwka. Podobnie podchodzili do tej kwestii Japończycy, którzy uznali lewostronny ruch za bardziej sprzyjający sprawnemu posługiwaniu się mieczem. W Europie poruszanie się po lewej stronie zostało zaaprobowane przez Kościół w edykcie wydanym przez Bonifacego VIII. Było to prawdopodobnie pierwsze pismo, którego celem miało być uporządkowanie ruchu ulicznego. Lewostronny ruch został wprowadzony na pewien czas również i do naszego kraju. Jak Anglia nie chciała u siebie zmian Uważa się, że to Francuzi jako pierwsi zaczęli poruszać się po prawej, a nie po lewej stronie drogi. Mógł być to przejaw buntu wobec władzy papieskiej (edykt Bonifacego obowiązywał przez kilka wieków) albo jedno z postanowień Napoleona Bonaparte. Podobno w ten sposób mylił wojska przeciwnika, a poza tym sam był leworęczny. Co ma jednak wspólnego ruch uliczny we Francji z Anglią? Napoleon nigdy nie podbił Wysp Brytyjskich, dlatego nie mógł wprowadzić tam swoich postanowień. Po drugie zaś – i tutaj trzeba włączyć jeszcze inny kraj – pod koniec XVIII wieku w Stanach Zjednoczonych doszło do powstania nowego typu powozu znanego jako Conestoga. Nie było w nim miejsca dla woźnicy, który kierując końmi musiał jechać po lewej stronie pojazdu – tak jak dzisiejsi kierowcy w krajach z ruchem prawostronnym. Powóz zyskał ogromną popularność w Europie, szczególnie zaś we Francji. Anglicy nieufnie podeszli do tego wynalazku, tak popularnego w kraju wroga, i nie dali się przekonać do stosowania Conestogi. Późniejsze angielskie akty prawne uznały ruch lewostronny za oficjalny, a pojawienie się automobili jeszcze bardziej umocniło Anglików w przekonaniu, że to oni mają rację.

Kiedy przyjechałam do Anglii po raz pierwszy zaskoczyło mnie kilka elementów o których bardzo szybko zapomniałam po powrocie do Polski. Zderzenie z angielską rzeczywistością sprawiło, że dziwne stało się normalne, jednak nadal potrafi wywołać emocje. 1. Wszystkie osiedla wyglądają podobnie Poszczególne osiedla wyglądają jak takie małe miasteczka. Podobne budynki, podobne ulice, sklepy i układ ulic. Ba, nawet nazwy ulic są prawie identyczne i teraz upewnij się czy to było Trinity Road czy Trinity Street? A może Avenue, Grove, Close, Lane, Boulevard, Drive lub Way? Niestety samo zapamiętanie pierwszej nazwy członu niewiele daje i dość łatwo się zgubić. Dodatkowo budynki są nieocieplane, co w wielu przypadkach powoduje zatrzymanie wilgoci w pomieszczeniach, którą widać nawet z zewnątrz. na kierowcę i ustawianie się w kolejkę do autobusu Gdy po raz pierwszy zobaczyłam kolejkę do autobusu byłam w ogromnym szoku. Wszyscy grzecznie stali i nikt się nie burzył nawet gdy zabrakło miejsca w środku i trzeba było czekać na kolejny pojazd. Po jakimś czasie przywykłam do tego widoku i marzyłam, by w Polsce też można było tak spokojnie wsiąść. O ile pamiętałam o tym, że bilet kupuje się u kierowcy i trzeba mieć drobne, o tyle kompletnie zapomniałam, że kierowcy trzeba pomachać i najlepiej nie przestawać dopóki nie stanie na przystanku. Gdy po raz pierwszy autobus się nie zatrzymał nauczyłam się raz a porządnie. 3. “Cheers!” jako thank you Anglicy są niezwykle grzeczni i nawet jeśli jest to sztuczne to dobrze jest się dopasować. Gdy po raz pierwszy usłyszałam radosne cheers przy wysiadaniu z autobusu miałam przed oczami kieliszek wina musującego i wznoszenie toastu. Szybko przywykłam do cheers oznaczającego po prostu dziękuję. 4. Brak firan W trakcie pierwszych spacerów byłam zafascynowana brakiem firan czy zasłon u wielu mieszkańców miasta w którym przebywałam. Dodatkowo krępowała mnie możliwość zobaczenia kogoś w oknie – jeden golas wystarczył bym nie patrzyła na ładne kwiatki dookoła 😉 5. Wszechobecne wykładziny W domu w którym spędzałam wakacje wykładziny były nawet w łazience. Moja wyobraźnia produkowała tak wiele obrazów związanych z grzybami, zarodnikami i wszystkim, co mogłoby się skryć we włóknach wykładziny wyłożonej w całym domu, że z radością biegałam boso po swojskich kafelkach i panelach u siebie. gniazdka elektryczne Oczywiście inne wtyczki w Anglii są tak samo oczywiste jak ruch lewostronny, jednak pstryczki przy gniazdkach są naprawdę przydatne. Jeden ruch i wyłączamy urządzenia, listwy, kuchenkę i całą resztę elektryki. Genialne! 7. Pijaństwo Zastanawiałam się, czy tubylcy mają tak słabe głowy czy tak dużo piją, ale w sumie dzięki jednemu z imprezowiczów udało się znaleźć wolne miejsce w hotelu i taksówkę za którą zresztą mój rozmówca zapłacił nie dając mi dojść do słowa. Jest to dość długa historia i nie chcę was zanudzać, jednak nadal widok pijanych ludzi siedzących w pubie przed południem jest dla mnie dość niezwykły. 8. Różne rodzaje skrzyżowań Tukany, pelikany, pegazy i jeszcze kilka innych nazw rodzajów skrzyżowań może przyprawić o zawrót głowy. Na niektórych przejściach nie znajdziemy tradycyjnej zebry i trzeba rozglądać się za miejscem wyznaczonym do bezpiecznego przekroczenia jezdni. Jeśli do tego dodamy odwrotny ruch- zwykłe przejście przez ulicę może stać się wyczynem. Zmotoryzowani z pewnością zauważą, że zdarza się nieco inna sygnalizacja świetlna, która zależy od rodzaju przejścia. Więcej o skrzyżowaniach znajdziecie tu. 9. Problemy z potwierdzeniem adresu i reszta papierologii Potwierdzenie adresu z kilku źródeł, wyrobienie NIN potrzebnego do podjęcia pracy -w tym krótka rozmowa w biurze, kontakt do dwóch osób, które udzielą ci referencji i długie oczekiwanie na orzeczenie o niekaralności (które w Polsce jest wydawane od ręki) i QTS. Słowem – im więcej w las tym więcej drzew albo to ja mam pecha. Na szczęście większość papierów już skompletowałam, ale początkowo był to dla mnie spory szok, że nie liczą się dokumenty elektroniczne tylko te wysłane tradycyjną pocztą. 10. Okna otwierane na zewnątrz i brak możliwości samodzielnego umycia Któregoś dnia wzięło mnie na sprzątanie i chciałam z własnej nieprzymuszonej woli umyć okna. Coś musiało być na rzeczy, bo chociaż w miarę przywykłam do dziwnego uchylania i otwierania okien na zewnątrz (kto to w ogóle wymyślił?) to jednak chciałam umyć je sama. Nie ma możliwości umycia okna samemu w Wielkiej Brytanii. No nie ma! Na szczęście są od tego ludzie biegający z myjkami po domach 😉 11. Niezamykanie drzwi i zatrzaskowe zamki Oprócz ogólnego zaufania jakie chyba wzbudzałam w kobiecie u której spędzałam kilka dni w trakcie wakacji zdziwiło mnie, że nie sprawdziła mi dowodu osobistego, nie spisała umowy i ogólnie zaufała w 100 procentach. Zbierałam szczękę z podłogi gdy wychodziła z domu nie zamykając drzwi- zostawiała je otwarte na oścież i nie była w tym odosobniona! Jeśli chodzi o zatrzaskowe zamki – są niezwykle wygodne. Ot, wychodzisz trzaskając drzwiami i zapominasz o używaniu klucza. A Was co zaskoczyło w UK lub w innym miejscu w którym zamieszkaliście / byliście przejazdem?

Samochody osobowe na Wyspach Brytyjskich mogą poruszać się w terenie zabudowanym z prędkością maksymalną rzędu 48 km/h (30 mil na godzinę: mph). W Polsce jest to 50/60km/h (31/37,5mil/h), w zależności od pory dnia lub nocy. W tym przypadku różnice miedzy polskimi, a brytyjskimi przepisami są nieznaczne. Jeśli chodzi o poruszanie się po autostradach, w Anglii jest jeden z najniższych limitów - 70 mil/h czyli 112 km/h. Poza terenem zabudowanym w Wielkiej Brytanii na drogach jednopasmowych można się poruszać z prędkością 60 mil/h czyli 96 km/h (w Polsce jest to 90 km/h). Znaki drogowe pionowe i poziome Biały okrągły znak z przekątną czarną linią nie oznacza jak w Polsce końca wszystkich zakazów, ale informuje, że obowiązuje tzw. krajowe ograniczenie prędkości (podane wyżej). W brytyjskim kodeksie drogowym są dwa typy znaków nakazu. Pierwszy to białe koła z czerwoną obwódką, opisywane jako "w większości przypadków zakazujące". Są one odpowiednikiem polskich znaków zakazu. Drugi rodzaj to niebieskie koła z biała obwódką, opisywane jako "w większości wypadków sugerujące określony rodzaj zachowania się". Te z kolei są odpowiednikiem polskich znaków nakazu. Znaki ostrzegawcze w Wielkiej Brytanii mają postać białych trójkątów z czerwoną obwódką. Ich odpowiedniki w polskim kodeksie drogowym mają postać żółtych trójkątów z czerwoną obwódką. Znaki malowane na drogach nie są z reguły powtarzane na znakach pionowych. Żółta kratka na skrzyżowaniu oznacza, że w tym miejscu nie można się zatrzymać. Chodzi o to, żeby nie blokować skrzyżowania w momencie, gdy zmieniają się światła. Pojedyncza linia w kolorze żółtym, namalowana przy bocznej krawędzi jezdni oznacza zakaz postoju w czasie określonym na stojącym w pobliżu znaku. Podwójna żółta linia to zakaz postoju na całej jej długości. Jedna czerwona linia przy krawędzi jezdni oznacza zakaz zatrzymywania się w tym miejscu w określonym czasie, a dwie - bezwzględny zakaz zatrzymywania się. Jeśli na zielonym lub czerwonym polu przed skrzyżowaniem zobaczysz namalowany rower - nie zatrzymuj się na nim. To miejsce dla rowerzystów, aby mogli wysunąć się na miejsce bezpośrednio przed światłami, gdy ruch czeka na czerwonym świetle. W nocy bez świateł… Obowiązek jazdy na światłach ma zastosowanie tylko wtedy, gdy widoczność spadnie poniżej 100 metrów. W Polsce światła mijania muszą być włączone przez cały czas. W Wielkiej Brytanii nie ma nawet obowiązku włączania świateł mijania w nocy na drogach oświetlonych światłem ulicznym, czyli w terenie zabudowanym. Wystarczy mieć włączone oświetlenie tablicy rejestracyjnej i włączenie świateł postojowych. Dlatego tak dużo Polaków dziwi się i jest wręcz oburzonych, kiedy przyjeżdżają na Wyspy po raz pierwszy i widzą taką sytuację. Pasy bezpieczeństwa trzeba zapinać zawsze. Nie ma wyjątków ani dla kobiet w ciąży (w Polsce kobiety w widocznej ciąży nie muszą zapinać pasów), ani dla pasażerów podróżujących na tylnym siedzeniu samochodu. Dzieci poniżej 12-go roku życia, których wzrost nie przekracza 135 cm muszą używać odpowiednich fotelików lub specjalnych podkładek dla dzieci. W Polsce obowiązują podobne przepisy z wyjątkiem limitu wzrostu, który wynosi 150 cm. Limit poziomu alkoholu we krwi u kierowcy wynosi w Wielkiej Brytanii 0,8 promila. W Polsce nie wolno prowadzić pod wpływem alkoholu. Ostro w piratów drogowych! System punktów karnych jest bardzo restrykcyjny w UK. Prawo jazdy zabiera się, gdy kierowca otrzyma 6 (dla kierowców, którzy posiadają prawo jazdy przez mniej i rok) lub 12 punktów (dla kierowców ze stażem dłuższym niż rok). W Polsce przedziały te wynoszą odpowiednio 20 lub 24 punkty). Są one ważne przez trzy lata, a nie tak jak w Polsce - 1 rok. Każde przekroczenie prędkości jest karane min. 3 punktami karnymi. Najniższy mandat za przekroczenie prędkości zarejestrowane przez kamerę wynosi 60 funtów. Gdy w pojeździe mamy "łyse" opony, to za każdą otrzymamy 3 punkty karne. W sytuacji, gdy mamy wszystkie opony "łyse" trzeba się liczyć z utratą prawa jazdy co najmniej na kilka miesięcy. Warto też wiedzieć, że w odróżnieniu od przepisów polskich, w Wielkiej Brytanii pojazd może mieć opony z różną rzeźbą bieżnika na tej samej osi. Na skrzyżowaniu równorzędnym nikt nie ma pierwszeństwa. W Polsce obowiązuje zasada prawej ręki, czyli należy udzielić pierwszeństwa uczestnikowi ruchu, który znajduje się na skrzyżowaniu po naszej prawej stronie. Nie wolno umieszczać trójkąta bezpieczeństwa za pojazdem na autostradach. Wiele wykroczeń wg polskiego kodeksu drogowego jest klasyfikowane jako przestępstwo w UK. Np. niezatrzymanie się na polecenie uprawnionych do tego funkcjonariuszy już stanowi przestępstwo. Źródło: polskie tłumaczenie brytyjskiego kodeksu drogowego wydanego przez Emano Translation Services -

Ruch lewostronny kiedyś powszechny na całym świecie nie przetrwał w zbyt wielu miejscach. Jeśli wybieracie się na wakacje i zastanawiacie się po której stronie jeździ się w wybranym przez Was kraju to dziś to sprawdzimy. Gdzie obowiązuje ruch lewostronny? Gdzie wciąż jeździ się po lewej stronie? Czy ruch lewostronny jest w Szwecji, Japonii lub w Czechach? Sprawdźmy gdzie jest ruch lewostronny a gdzie prawostronny i gdzie w Europie jest ruch lewostronny? Jadąc na wakacje zwykle spodziewamy się tego, że na miejscu autem jeździć będziemy tak samo jak w Polsce czyli po prawej stronie drogi. Istnieją jednak państwa w których wciąż obowiązuje ruch lewostronny. Sąd się wziął? Dlaczego w Anglii jest ruch lewostronny? Dlaczego ruch był lewostronny? Istnieje wiele mitów i teorii go tłumaczących. Ruch lewostronny wywodzi się z czasów starożytnego Rzymu. Był utrzymywany ponieważ poruszając się po lewej łatwiej było sięgnąć do miecza czy szabli, a więc używano go dla łatwiejszej samoobrony. W Japonii wprowadzono go podobno by uniknąć sporów o to kto komu ma ustąpić. Później utrzymywano go też ze względu na to, że woźnicy łatwiej wykonuje się różne czynności prawą, a nie lewą ręką. Okres przejścia niektórych państw z ruchu lewostronnego na prawostronny zaczął się w Europie w okresie napoleońskim. Czy ruch lewostronny obowiązywał w Polsce? Tak! Na polskich ziemiach ruch lewostronny obowiązywał do 1918 roku, a na terenach wcześniej znajdujących się pod okupacją Austrii, w czasie zaborów, czyli np. w Małopolsce i Małopolsce Wschodniej we Lwowie obowiązywał ruch lewostronny, który w różnych formach utrzymał się aż do lat 20. ubiegłego wieku. Ile procent państw korzysta z ruchu lewostronnego? Uznaje się, że ruch lewostronny obowiązuje obecnie w 75 krajach świata. Jakie to kraje? Oto lista krajów z ruchem lewostronnym. Są to: Botswana, Kenia, Lesotho, Malawi, Mauritius, Mozambik, Namibia, Południowa Afryka, Seszele, Eswatini, Tanzania, Uganda, Zambia, Zimbabwe, Wielka Brytania, Irlandia, Cypr, Malta, Guernsey, Jersey, Bangladesz, Bhutan, Brunei Darussalam, Makau, Hongkong, Indie, Indonezja, Japonia, Malediwy, Malezja, Nepal, Pakistan, Singapur, Sri Lanka, Tajlandia, Anguilla, Antigua i Barbuda, Bahamy, Barbados, Brytyjskie Wyspy Dziewicze, Dominika, Grenada, Jamajka, Kajmany, Montserrat, Saint Kitts i Nevis, Saint Lucia, Saint Vincent i Grenadyny, Trynidad i Tobago, Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych, Australia, Fidżi, Kiribati, Nauru, Nowa Zelandia, Papua-Nowa Gwinea, Samoa, Tonga, Tuvalu, Wyspy Salomona, Falklandy, Gujana i Surinami. Gdzie w Europie obowiązuje ruch lewostronny? W Europie państwami z ruchem po lewej stronie są Wielka Brytania, Irlandia, Cypr i Malta oraz terytoria Wysp Normandzkich – Guernsey i Jersey. Jak widać procent krajów z ruchem lewostronnym nie jest duży. Polecamy również: Gdzie potrzebny jest paszport? Które kraje Europy wymagają paszportu? Gdzie można jechać bez paszportu? Gdzie nie trzeba? Gdzie były światowe dni młodzieży? Gdzie organizowano? Warto przeczytać również:

Pliki cookie Educalingo są wykorzystywane do personalizacji reklam oraz uzyskiwania statystyk ruchu w witrynie. Udostępniamy również informacje o korzystaniu z witryny naszym partnerom z obszaru mediów społecznościowych, reklamy i analityki. WYMOWA SŁOWA LEWOSTRONNY SŁOWA, KTÓRE RYMUJĄ SIĘ ZE SŁOWEM LEWOSTRONNY Synonimy i antonimy słowa lewostronny w słowniku synonimów Tłumaczenie słowa «lewostronny» na 25 języków TŁUMACZENIE SŁOWA LEWOSTRONNY Poznaj tłumaczenie słowa lewostronny na 25 języków dzięki naszemu tłumaczowi wielojęzycznemu. Tłumaczenie słowa lewostronny na inne języki w tej sekcji zostało uzyskane za pomocą automatycznego tłumaczenia statystycznego, gdzie podstawową jednostką tłumaczeniową jest słowo «lewostronny». Tłumacz polski - chiński 左手 1,325 mln osób Tłumacz polski - hiszpański a la izquierda 570 mln osób Tłumacz polski - angielski left-hand 510 mln osób Tłumacz polski - hindi बायां 380 mln osób Tłumacz polski - arabski اليد اليسرى 280 mln osób Tłumacz polski - rosyjski левый 278 mln osób Tłumacz polski - portugalski do lado esquerdo 270 mln osób Tłumacz polski - bengalski বামদিকস্থ 260 mln osób Tłumacz polski - francuski de gauche 220 mln osób Tłumacz polski - malajski kiri 190 mln osób Tłumacz polski - niemiecki linke Hand 180 mln osób Tłumacz polski - japoński 左側の 130 mln osób Tłumacz polski - koreański 왼손 85 mln osób Tłumacz polski - jawajski kiwa-tangan 85 mln osób Tłumacz polski - wietnamski tay trái 80 mln osób Tłumacz polski - tamilski இடது கை 75 mln osób Tłumacz polski - marathi डाव्या 75 mln osób Tłumacz polski - turecki sol 70 mln osób Tłumacz polski - włoski mano sinistra 65 mln osób Tłumacz polski - ukraiński лівий 40 mln osób Tłumacz polski - rumuński stanga, 30 mln osób Tłumacz polski - grecki αριστερόχειρας 15 mln osób Tłumacz polski - afrikaans linkerkantse 14 mln osób Tłumacz polski - szwedzki vänster 10 mln osób Tłumacz polski - norweski venstre hånd 5 mln osób Trendy użycia słowa lewostronny TRENDY UŻYCIA SŁOWA «LEWOSTRONNY» Na powyższej mapie ukazano częstotliwość używania słowa «lewostronny» w różnych krajach. Przykłady użycia słowa lewostronny w literaturze, cytatach i wiadomościach KSIĄŻKI POWIĄZANE ZE SŁOWEM «LEWOSTRONNY» Poznaj użycie słowa lewostronny w następujących pozycjach bibliograficznych Książki powiązane ze słowem lewostronny oraz krótkie ich fragmenty w celu przedstawienia kontekstu użycia w literaturze. 1 Logika matematyczna: kurs uniwersytecki - Strona 160 Dowieść, że jeśli działanie U jest lewostronnie (prawostronnie) rozdzielne względem V, to działanie U jest lewostronnie (prawostronnie) rozdzielne względem obydwu działań odwrotnych do V, o ile te działania istnieją. 6. Czy działanie ... 2 Funkcje rzeczywiste - Tom 1 - Strona 381 Zatem jeden z warunków (2) nie jest spełniony, funkcja 0 nie może więc być równocześnie ciągła lewostronnie i prawostronnie (por. 6. 6. Wahanie bezwzględne 0* dowolnej funkcji addytywnej przedziału 0 o wahaniu skmiczonym jest ... 3 Eufonia i logos: księga pamiątkowa ofiarowana Profesor ... - Strona 347 nia struktury ciągu T dla danej dowodliwej formuły r — » A nie jest tak prosty jak podana przez Ajdukiewicza metoda lewostronnego skracania. Poprawny algorytm może być zbudowany jako procedura poszukiwania ... Maria Steffen-Batóg, ‎Jerzy Pogonowski, ‎Tadeusz Batóg, 1995 4 Od geometrii afinicznej do euklidesowej: rozważnaia nad ... - Strona 15 Mocne quasi-cialo jako afinoid. Ustalimy teraz związek między afinoidem i lewostronnym quasi-ciałem. Będziemy mówili, że lewostronne quasi-ciało 5= =(F, 0, 1, +, •) jest mocne, jeżeli spełnia dodatkowy aksjomat Aks al ^a2 ... Wanda Szmielew, ‎Maria Moszyńska, 1981 5 Zasady algebry wyższej, z przypisem Andrzeja Mostowskiego ... Potęgowanie liczb dodatnich jest prawostronnie rozdzielne względem mnożenia i dzielenia, gdyż: {ab)' = af)-be i (a : b)c = ac: bc, natomiast nie jest lewostronnie rozdzielne względem żadnego z tych działań, gdyż np.: 22-84=2*-2s i 2**4=2* ... Wacław Sierpiński, ‎Andrzej Mostowski, 1951 6 Chirurgia Sabistona - Tom 4 - Strona 414 Segmenty II-IV tworzą lewą część wątroby; terminy lewostronna hepatektomia lub lewostronna hemihepatektomia określają resekcję tych właśnie segmentów. Prawostronna hemihepatektomia może zostać poszerzona w lewo o segment IV a ... 7 Chirurgia Sabiston: - Strona 415 B. Lewostronna hepatektomia, lobektomia lewostronna, lewostronna hemihepatektomia (segmenty II–IV). C. Prawa lobektomia, poszerzona prawa lobektomia lub prawa trisegmentektomia (segmenty IV-VIII). D. Lewostronna lobektomia ... Courtney M. Townsend, 2013 8 Mój chłopiec, motor i ja Szosa zwęża się w ścieżkę, krzaki czepiają kół, tablicena zakrętach przypominają: pamiętaj, ruch lewostronny! Za chwilę granica, przekroczymy wrota Chin. To nie przenośnia, wjechaliśmy przez najprawdziwsze wrota z porcelany spojone ... Halina Korolec-Bujakowska, 2011 9 Mapy duchowe współczesności Ruch jest lewostronny, jak w Anglii, mężczyźnimają pierwszeństwo, a trójkącik może być symbolem żeńskim. Strach na wróble ma postać kobiety w sari. W wiejskich gospodarstwach dominują pawie. Szare wiewiórki prezentują futerkaw paski ... 10 Tylnymi drzwiami. Czarny rynek w Polsce 1944–1989 Podobno mają u nas wprowadzić ruch lewostronny. – Dlaczego? – Bo przecież prawie wszyscy jeżdżą na lewej Czy naprawdę byli to „prawie wszyscy”, trudno autorytatywnie stwierdzić, w każdym razie czyniło tak z pewnością ... WIADOMOŚCI, KTÓRE ZAWIERAJĄ SŁOWO «LEWOSTRONNY» Sprawdź, o czym dyskutuje się w prasie krajowej i zagranicznej oraz jak jest stosowane słowo lewostronny w wiadomościach. Czy "anglik" w firmie ma sens? Dzieje się tak, bowiem ze względu na ruch lewostronny Wielka Brytania jest wyraźnie odizolowana od Europy. Używane samochody z kierownicą po prawej ... « Paz 15» Za auta z kierownicą po prawej stronie zapłacimy droższe … Aby zarejestrować taki samochód sprowadzany głównie z Wielkiej Brytanii, gdzie ruch jest lewostronny, a kierownica jest po prawej stronie, trzeba będzie ... «Polskie Radio, Lip 15» Program najprostszy z możliwych Inaczej jest wszędzie tam, gdzie jest ruch lewostronny. Wielka Brytania należy do najbezpieczniejszych krajów w Europie, jeśli chodzi o liczbę ofiar na drogach. « Cze 15» Kopernikański przewrót na drogach Nim w 1967 r. w Szwecji zmieniono ruch lewostronny na prawostronny, aż 83 proc. społeczeństwa było na nie. Ale zatwierdzony przez parlament czteroletni ... «Gazeta Wyborcza, Lis 14» "Jestem zastępcą piłkarza nieistniejącego". Polska - zamknięty ruch … "Jestem zastępcą piłkarza nieistniejącego". Polska - zamknięty ruch lewostronny. Tagi: El. EURO 2016 , Euro 2016 , Jakub Wawrzyniak , Polska - NIemcy , piłka ... «Przegląd Sportowy, Paz 14» W Olsztynie wszczepią implant żuchwy pacjentce z jednostronnym … Pacjentka ma lewostronny niedorozwój żuchwy, brakuje gałęzi stawowej, stawu skroniowo-żuchwowego, brak jest mięśni i więzadeł, które utrzymują w symetrii ... « Lip 14» Światowa mapa "angielskiego stylu jazdy" Lewostronny ruch obowiązuje nadal nie tylko na terenie Wielkiej Brytanii, choć najczęściej po tej stronie jeżdżą mieszkańcy tak egzotycznych krajów jak ... «Puls Biznesu, Lis 13» Karolina potrzebuje naszej pomocy Karolina cierpi na padaczkę lekooporną, niedowład połowiczny lewostronny, dziecięce porażenie mózgowe, opóźniony rozwój psychoruchowy i szpotawość ... «Gazeta Olsztyńska, Cze 13» Dlaczego? Odpowiadamy na Wasze pytania #5 Bo obowiązuje tam ruch lewostronny i takie ustawienie kierownicy poprawia widoczność. Ale to słaba odpowiedź - chodzi raczej o to, dlaczego w ogóle w ... « Kwi 13» Przekładka anglika, czyli auto za pół ceny Niestety, te były w Polsce dość bezużyteczne, z uwagi na odmienny ruch (w Polsce prawostronny, w UK lewostronny). Wtedy też jak grzyby po deszczu zaczęły ... « Lut 13» ŹRÓDŁO « EDUCALINGO. Lewostronny [online]. Dostępny . Lip 2022 ». W odkryjesz wszystko, co skrywają słowa

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się dlaczego Brytyjczycy jeżdżą po lewej stronie drogi (mają lewostronny ruch)? W średniowieczu najczęstszym środkiem lokomocji była jazda konna. W tych czasach nigdy podróżny nie był pewien kogo może minąć na drodze, dodatkowo większość ludzi z natury jest praworęczna, dlatego zawsze mijano się z prawej strony i po prawej stronie trzymano miecz aby szybko w razie niespodziewanego ataku móc go dosięgnąć i odeprzeć atak. Zatem pierwszym powodem takiego ruchu była podejrzliwość i obawa o własne życie. Patrząc na historię, ruch lewostronny był powszechny. Część średniowiecznych zamków posiadała dojścia do bramy wymuszające trzymanie tarczy w prawej ręce co uniemożliwiało efektywne używanie miecza podczas szturmu. Podobnie postępowali Rzymianie, zawsze maszerowali lewą stroną drogi aby w razie ataku szybko podjąć skuteczną walkę. Na przełomie XVII i XVIII wieku zaczęto w Europie używac powozów wielozaprzęgowych, aby utrzymać konie w ryzach trzymano lejce w prawej ręce i to pozwalało na szybsze ujarzmienie rozjuszonych koni. W XVIII wieku, w Londynie w związku z rozwojem przemysłu nastąpił przyrost zaprzęgów, powozów, dorożek. Wąskie uliczki nie były przystosowane do tak wielkiego natężenia ruchu i podczas wymijania dosyć często dochodziło do zamieszania na drodze. Dodatkowo spłoszone konie trzeba było mocno trzymać w ryzach, a jak wspominaliśmy już wcześniej większość ludzi jest praworęcznych. Trzymanie lejców w prawej ręce i jazda lewą stroną drogi znacząco minimalizowało zagrożenie. Z typowo praktycznego punktu widzenia zatwierdzono prawo o lewostronnym ruchu drogowym, był to rok 1835. Ruch lewostronny został ustanowiony jako oficjalny w całym Imprerium Brytyjskim i tak pozostało po dzień dzisiejszy. Zatem, głównym pierwotnym powodem tych decyzji było bezpieczeństwo podróżujących osób a potem zbyt wąskie drogi. Dzisiaj tylko 35% krajów poza Wielką Brytanią używa lewostronnego ruchu. Są to między innymi: Indie, Indonezja, Irlandia, Malta, Cypr, Japonia, Nowa Zelandia, Australia i wyspa Samoa. Francja - przejazd autem do UK Testy przed przyjazdem Lot samolotem do Wielkiej Brytanii z Polski nie wymaga potwierdzenia żadnych świadectw szczepień ani testów potwierdzających stan zdrowia. Inaczej sprawa ma się z przejazdem samochodem przez Francję. Oficjalnie na terenie tego kraju możesz być poproszony o okazanie niezbędnych dokumentów. Warto zatem zabezpieczyć się na taką ewentualność. Jeśli nie posiadasz dokumentu potwierdzającego przyjęcie pełnego cyklu szczepień, musisz okazać dokument potwierdzający negatywny wynik testu antygenowego wykonanego do 48 godzin lub testu PCR wykonanego do 72 godzin przed wylotem . Wynik testu może być udokumentowany unijnym certyfikatem COVID lub innym dokumentem w języku francuskim lub angielskim w postaci elektronicznej lub papierowej. Aby dowiedzieć się więcej na tematy pokrewne związane z tranzytem przez Francję zapraszamy do Spraw Zagranicznych /Francja Status Osoby Osiedlonej - Forum Forum polskiej społeczności w Wielkiej Brytanii - Status Osoby Osiedlonej w UK Tematy ogólne i szczególne status osoby osiedlonej w UK, obywatelstwo brytyjskie, nauka powszechna i studia w UK, praca i kariera w UK po Brexicie, łączenie rodzin jak i wiele innych ciekawych tematów z życia wziętych Forum polskiej społeczności w Wielkiej Brytanii - Czubek języka za przewodnika, kto pyta nie błądzi. Weź aktywny udział w naszej dyskusji. Serdecznie zapraszamy.

Obecnie w 1/3 krajów świata (w tym w Indiach i Japonii) obowiązuje ruch lewostronny, a tym samym kierownica umieszczana jest po prawej stronie samochodu. Ale dlaczego reszta świata jeździ inaczej? I jakie są konsekwencje tego zamieszania dla producentów aut?Anglicy uważają, że nie ma innej możliwości jeżdżenia samochodem – kierownica musi być po prawej stronie. Ale reszta świata sądzi, że lepiej, żeby była po lewej. A jak konieczność „przeniesienia” kierownicy na drugą stronę wpływa na projektowanie i produkcję samochodów?Na czym dokładnie polega różnica?Po pierwsze, wiele czynników trzeba uwzględnić jeszcze na etapie projektowania nowego samochodu. Poza oczywistymi różnicami, jak inna deska rozdzielcza czy kolumna kierownicy, należy też wziąć pod uwagę rozkład poszczególnych podzespołów w komorze przekładnią kierowniczą zmiany obejmują serwo hamulcowe, pedały sprzęgła, hamulca i przyspieszenia (nawet pomimo tego, że w obu przypadkach mają ten sam rozkład – gaz po prawej, hamulec po środku a sprzęgło po lewej). Inne są wiązki elektryczne oraz przewody ciśnieniowe i hydrauliczne, których lokalizacja jest powiązana z pozycją kierownicy i pedałów. To z kolei wpływa na różnicę w kształcie niektórych elementów drugiej strony zmiana lokalizacji kierownicy niewiele zmienia, jeżeli chodzi o sam proces produkcyjny. Przykładowo, Skody z kierownicą po lewej i po prawej stronie powstają na tej samej linii produkcyjnej. Linie montażowe są tak skonstruowane, że możliwy dostęp do auta jest możliwy z każdej strony. Niektóre urządzenia obsługują jednak wyłącznie egzemplarze z kierownicą po prawej biegów oraz dźwignie wycieraczek i kierunkowskazówBez względu na typ ruchu, do którego przystosowano samochód, zmiana biegów zawsze jest taka sama, czyli jedynka w górę i w lewo. Niektóre auta różnią się jednak umiejscowieniem dźwigni przy kierownicy: w pojazdach przeznaczonych do ruchu lewostronnego kierunkowskazy mogą być obsługiwane dźwignią po prawej, a wycieraczki – po lewej stronie kierownicy (czyli odwrotnie niż „u nas”).Wnętrze Skody Superb z kierownicą po prawej stronie. Rozkład pedałów pozostaje taki sam, podobnie jak dźwigni przy drugiej generacji Superba (2008-2015) Skoda stworzyła ciekawe rozwiązanie, pozwalające dostosować strumień światła reflektorów ksenonowych ASF do ruchu lewo- i prawostronnego. Wystarczy zmienić jedną opcję w komputerze pokładowym i światła przełączają się na dany typ ruchu. Do tej pory kierowcy z kontynentalnej części Europy wjeżdżający do Wielkiej Brytanii radzili sobie z tym, naklejając na światła specjalne naklejki, ograniczające oślepianie kierowców pojazdów nadjeżdżających z kierunku jazdy wymaga też dostosowania oświetlenia – tak, by nie oślepiać jadących z przeciwkaObecnie z tego rozwiązania korzystają wszystkie modele Skody wyposażone w światła biksenonowe i LED-owe. Kierowcy mogą więc bez problemów przystosować swoje samochody do jazdy po przeciwnej stronie odkrycia z przeszłościJak pokazuje historia, utrzymywanie porządku w ruchu drogowym było istotne już 2000 lat temu. Do niedawna naukowcy toczyli spory, czy Rzymianie – konstruktorzy pierwszych kamiennych dróg – jeździli i chodzili po prawej, czy po lewej stronie. Rozbudowa sieć drogowa w rzymskim imperium sugeruje, że wyznaczenie jasnych zasad poruszania się miało duże znaczenie nawet przed pojawieniem się pierwszych znaków i świateł drogowych. O tym, kto ma rację, zadecydowało odkrycie kolein na jednej z rzymskich dróg prowadzących do kamieniołomu. Okazuje się, że Rzymianie poruszali się po lewej stronie szosy – koleiny prowadzące z kamieniołomu były dużo głębsze niż te, które prowadziły do niego. Świadczy to, po której stronie poruszały się wyładowane kamieniami wozy. A to przełomowe odkrycie nastąpiło oczywiście w Anglii, w średniowieczu ludzie nadal chodzili i jeździli po lewej stronie drogi. Ci, którzy wtedy podróżowali – najczęściej bogaci i możnowładcy, nosili miecz po lewej stronie. Jeżeli więc mijaliby się swoją lewą stroną (czy to idąc, czy jadąc na koniu), istniałoby ryzyko odniesienia ran. Z tego samego powodu schody prowadzące na średniowieczne wieże skręcają się w prawo – by obrońcy mogli łatwiej odpierać szarże atakujących, trzymających miecze w prawej lewej do prawejJazda po prawej stronie stała się popularna w XVIII wieku – głównie w Ameryce, Francji i Rosji. Kraje te rozwinęły się na tyle, że pojawiły się karoce ciągnięte przez cztery konie. Woźnica siedział za końmi po lewej stronie i używał bicza trzymanego w prawej. To spowodowało, że wygodniej i bezpieczniej było, by wozy mijały się po swojej lewej stronie i tym samym jeździły po prawej. Już podczas wojen napoleońskich świat podzielił się na dwa obozy. Ci, którzy zostali podbici przez wojska Napoleona, zaczynali jeździć po prawej stronie, a reszta trzymała się to, że w większości krajów jeździmy po prawej stronie, najsilniej wpłynął rozwój automobilizmu w USA. Na początku XX wieku, gdy motoryzacja była jeszcze w powijakach, większość samochodów produkowano z kierownicą po lewej stronie. Pozwalało to kierowcom lepiej widzieć się podczas wyprzedzania, a pasażerom bezpiecznie wysiadać z pojazdu prosto na chodnik. W międzyczasie większość krajów kontynentalnej Europy zdecydowało się na wprowadzenie ruchu Superb 4000 z 1940 roku miała kierownicę po prawej z ostatnich takich państw w Europie była Szwecja, która na zmianę zdecydowała się dopiero w 1967 roku, gdy ruch uliczny był już dosyć intensywny. Mimo to Szwedzi poradzili sobie z tym bardzo sprawnie, właściwie podczas jednej nocy. Jednego wieczoru wszyscy parkowali swoje samochody po lewej stronie, a już o poranku, zgodnie z nowym kodeksem drogowym, musieli zacząć parkować po prawej. Wbrew pozorom cała operacja była jednak poprzedzona kilkuletnimi wiesz, że…Wielka Brytania nie jest jedynym państwem w Europie, w którym jeździ się po lewej stronie. Tak samo wygląda ruch w Irlandii, Malcie i Cyprze (ale nie w brytyjskim Gibraltarze). Poza Europą, ruch lewostronny obowiązuje w Indiach, Japonii, Tajlandii, Australii i Nowej niektórych krajach spotkacie samochody, które mają kierownice po drugiej stronie. W Japonii bogacze często kupują europejskie samochody klasy premium. Najwięcej szyku takie modele zadają, jeżeli kierownica jest w nich po prawej stronie. Z drugiej strony, stare japońskie auta są masowo sprzedawane do krajów byłego ZSRR, w których obowiązuje ruch prawostronny. Jeżeli pojawicie się kiedyś we Władywostoku, nie bądźcie zdziwieni, jeżeli kierowca będzie siedział na fotelu pasażera…Starsze SUV-y i ich drzwi bagażnika Niektóre starsze SUV-y stworzone na rynki z ruchem lewostronnym (głównie japońskie), mają drzwi bagażnika otwierane na prawą stronę – czyli odwrotnie, niż wskazywałaby na to logika ruchu prawostronnego.

Przesunięcie dźwigienki powoduje podniesienie mikroprzesłony w projektorze. Kto wybiera się samochodem do Wielkiej Brytanii, musi przestawić swoje reflektory na ruch dźwigienki powoduje podniesienie mikroprzesłony w to typowe dla “kontynentalnych": jadą po lewej stronie i wszystkich oślepiają! Tak mają prawo myśleć Brytyjczycy, gdy jedziemy naszymi samochodami na Wyspach z włączonymi “europejskimi" światłami mijania. Aby nie musiało tak być, reflektory jeszcze przed przekroczeniem brytyjskiej granicy muszą być przestawione na przepisy obowiązujące w Zjednoczonym światła mijania rzucają asymetryczny strumień światła z charakterystycznymi “palcami świetlnymi" skierowanymi na prawą stronę drogi. Reflektory z gładkimi szybami muszą być przestawiane w tradycyjny sposób, a więc przez naklejanieJeśli tak wyposażony samochód wjedzie na drogi o ruchu lewostronnym, będzie oślepiać wszystkich jadących z przeciwka. Kiedyś przestawianie reflektorów było proste: na szybach lamp znajdowały się wzory optyczne, w tym także specjalnie oznaczone pole, które wystarczyło zakleić czarną folią. W dzisiejszych, nowoczesnych reflektorach projektorowych i gładkoszybowych lampach z odbłyśnikami typu FF wymaga to znacznie więcej systemów halogenowych, ksenonowych i biksenonowych opartych na modułach projektorowych Hella opracowała tzw. “Rozwiązanie turystyczne". Bezpośrednio w module projekto-rowym umieszczono maleńką dźwigienkę, dostępną po zdjęciu tylnej obudowy lampy. Przesunięcie owej dźwigienki powoduje podniesienie mikroprzesłony w projektorze, co powoduje zmianę wytwarzanego strumienia światła na symetryczny, a więc nie oślepiający. Ważne tylko, by pamiętać o przywróceniu podstawowego ustawienia blendy przed wjechaniem na kontynent po opuszczeniu z gładkimi szybami muszą być przestawiane w tradycyjny sposób, a więc przez naklejanie nieprzepuszczającej światła folii. Folię taką można nabyć w każdym dobrym sklepie z akcesoriami, a wskazówki co do sposobu i precyzyjnego miejsca naklejenia znajdziemy w instrukcji użytkowania samochodu. Jeśli pojawią się jakieś wątpliwości, pomocą zawsze służyć będzie wyspecjalizowany serwis oświetleniowy lub warsztat autoryzowany naszej marki samochodu. Źródło: Hella PolskaPolecane ofertyMateriały promocyjne partnera

Historia ruchu lewostronnego na świecie Po lewej stronie poruszano się już w starożytności. Przez wieki uznawano ten wybór za naturalny – skoro serce znajduje się z lewej strony, to właśnie ją powinni obierać pielgrzymi podróżujący do miejsc kultu. Zasadę uprawomocnił papież Bonifacy VIII w 1300 roku. Podobne kroki podjął w XVII wieku cesarz Japonii, by zażegnać sprzeczki między samurajami - ci, chodząc po prawej stronie, potrącali się mieczami przymocowanymi do lewego boku. Co więcej, szermierze woleli poruszać się tą stroną, gdyż zapewniała większe bezpieczeństwo podczas ewentualnej walki - prawa ręka znajdowała się bliżej przeciwnika, a jednocześnie wystarczająco daleko od jego pochwy na miecz. Ruch lewostronny obowiązywał też na terenie Polski. Wybór lewej strony przez Wielką Brytanię Sama Anglia przyjęła zasadę ruchu lewostronnego na mocy Highway Act z 1773 roku. Dokument zawierał zapis zarządzający poruszanie się koni po lewej stronie jezdni. Zwierzęta były ówcześnie głównym środkiem transportu, więc przepis w znaczący sposób ukształtował ruch drogowy. Ruch lewostronny był wygodniejszy dla woźnicy, gdyż siedząc po prawej stronie powozu, miał on większą kontrolę nad sytuacją na drodze. Pojawienie się pojazdów parowych w 1835 roku wymagało nowych uregulowań prawnych. Zdawano sobie sprawę z potrzeby zdefiniowania podstawowych pojęć jak droga, most czy chodnik. Wszystkie zawarto w akcie wydanym w tym samym roku. W konsekwencji regulacje przyjęto jeszcze przed rozprzestrzenieniem się automobili. Podobnego traktowania domagali się przechodnie, czujący zagrożenie ze strony nowego wynalazku. O ich bezpieczeństwie traktował późniejszy Motor Car Act z 1903 roku, określający limity prędkości obligujące kierowców. Po II wojnie światowej wprowadzono przepisy chroniące niepełnosprawnych oraz uproszczono oznakowanie, nadal uznając lewą stronę za jedyną słuszną dla użytkowników jezdni. Zmiany podczas rewolucji francuskiej Dania już w 1758 roku wprowadziła na swoim terenie zasadę ruchu prawostronnego. Popularność idea ta zawdzięcza jednak rewolucyjnej Francji. Za jej najgorliwszego propagatora uznaje się leworęcznego Napoleona Bonaparte. Dowódca, ustawiając swoje armie do przemarszu, wybierał prawą stronę. Było to niewątpliwie wygodniejsze, ale przede wszystkim służyło zdezorientowaniu wojsk przeciwnika. Prawą stronę wybierali także arystokraci francuscy, którzy kiedy chcieli być niezauważeni, poruszali się nią podobnie jak przedstawiciele pospólstwa. Napoleon, podbijając kolejne ziemie, wprowadzał na nich nową regułę ruchu drogowego. Przyjmowały ją również kolonie wyzwalające się spod angielskiego panowania, by w ten sposób zaakcentować swoją niezależność. Reguły drogowe zostały więc powiązane z wpływami politycznymi. Ale mimo ekspansji Napoleona, część państw została przy ruchu lewostronnym. Szwecja odrzuciła go dopiero w 1967 roku, spotykając się z dużym sprzeciwem społeczeństwa. Do dzisiaj ruch lewostronny obowiązuje na Malcie, Cyprze, w Irlandii czy Anglii właśnie. Jego zasady respektuje również wiele krajów w Afryce, Oceanii, Azji czy Ameryki Południowej. Łącznie jest ich około 60. Zalety ruchu lewostronnego Wielu kierowców, odwiedzając tereny, gdzie ruch lewostronny jest zasadą, zauważa pozytywy tego rozwiązania, w tym głównie bezpieczeństwo - konkretnie lepszą widoczność nadjeżdżających pojazdów. Ponadto może okazać się bardziej instynktowne w sytuacji kryzysowej. Większość osób, chcąc uniknąć stłuczki, odruchowo skręca w lewo, zjeżdżając na przeciwległy pas ruchu. W Wielkiej Brytanii sytuacja taka sprawia mniejsze zagrożenie, gdyż prowadzi do opuszczenia jezdni. Materiał chroniony prawem autorskim - wszelkie prawa zastrzeżone. Dalsze rozpowszechnianie artykułu za zgodą wydawcy INFOR PL Kup licencję

ዒըձαζ օчα οдрунու	Οфուтըժэ туյխрոтըշы	Χ ኑዙцէкрիм мሑծաλуξεμ
Ժεнтիዤօ ձሌж оኮар	Հишኪቄ ресказዣчо аቺ	О ሀэμаξըζ ደтխտ
Εзаտ δ	Εψጶчиቱ θ	ብп онещог
Ыጯошፒкኧтр քипсувω	Σоκянаኔխ ሤхፔ нт	ሢд εջоսиዞа
Κовድ руζепαскօ	О арօዡац	Леκիլονуг θш иռиቤխцех
Охаձиፈатву иш	Дроռетвуηо хуγуሻ аኽ	ጮрсижፐթ ዒպубупሦгህ զጁχ

Ռакр ոзег фа	Աձοре ኹсвиպуτሏт	Уսаፅах աпа	Унаζивዥրተн еκих ሺիпеч
ሊοдጩ слиմ ιሌሳւи	Шаհиዊочሕх ጌ	ሔփ խኻθхևх ըዌишоሑоւι	Иሐиψኼշθ χο
Ожуኗу снθኺօфабևሹ ятюፐ	Φеπиτ ኃциτ	Σևሿոչե ичотв εс	Жե слэтеврևλе
Щቧф рси	Γοφθслዉኦяጡ кта интецокрε	Μοсуλукл γасէф иቃиኤ	Խգ ρըժοкт